Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

tak przepadłem w tobie że już nie widzę
tamtej wsi ogródek weranda herbata z sokiem
malinowym to są słowa puste znaki rytuału
który kiedyś był święty a teraz jest wspomnieniem

wiele bym dał by nie powiedzieć pewnych słów
słowo może ranić i leczyć o tym wiedzą mieszkańcy
krajów schizofrenii ale ja sam sobie zadałem ból
dosyć dotkliwy samobójczy lewy sierpowy alias

nokaut teraz leżę na dywanie w pokoju i liczę
czarne kruki który zwisają z gałęzi wyobraźni
za mną są chwile które kochałem ludzie którzy niegdyś
żyli we mnie palili te same papierosy pili to samo piwo

dużo bym dał by przywołać tamtą przestrzeń bo
nowej już nie stworzę brak mi pary jakby powiedział
ojciec młodego Bukowskiego ty byłaś nadzieją na nową
przestrzeń ale szybko ją pogrzebałem jakbym bał się

rzeczy nowych a przecież to takie łatwe
całkiem skapcanieć i do końca cierpieć
nie mieć dobrych wyrazów na dłoni języka
tęsknić i nie znać słów pożegnania.

Opublikowano

tak przepadłem w tobie że już nie widzę
tamtej wsi ogródek weranda herbata z sokiem
......
rzeczy nowych a przecież to takie łatwe
całkiem skapcanieć i do końca cierpieć
nie mieć dobrych wyrazów na dłoni języka
tęsknić i nie znać słów pożegnania.

puenta jest świetnym podsumowanie całej treści wiersza, przepełnionego tęsknotą i żalem PLa do siebie za...(z treści to wynika)
pozdrawiam ciepło ES

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • wiatr zakochał się w nadziei pisał dla niej wiersze o tym jak piękne są noce   mówił do niej słodko dotykał chciał by czuła jaki jest delikatny że umie pieścić   wiatr był tylko wiatrem  lecz dla niej stał się kochankiem który dobro wróży   bo ma w sobie coś co jej nie wstydzi jest jak lekarstwo które nie boli   wiatr i nadzieja dziwna para która sobą nic a nic nie wstydzi    
    • uwierzyłbyś w porę dwóch słońc alizarynowy horyzont ponad   gdy mam tylko śpioszki z nocy zropiałe marzenia w kącikach oczu   uwierzyłbyś w sierpień we mnie w krwi i w kości   gdy za oknami z krwi i kości jesień zziębnięte dłonie i popękane usta   uwierzysz   gdy jeszcze senna półprzypuszczalna zanim się wyklaruję sącze ci sny przepuszczam @Roma @Alicja_Wysocka nie zdążyłam Ci wczoraj podziękować za komentarz, więc dziękuję teraz :)    Usunęłam tekst niechcący, dlatego wklejam jeszcze raz. A wszystkim, którzy skomentowali czy polubili wiersz wcześniej za odbiór bardzo dziękuję :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo dziękuję za odwiedziny i dobre słowo. Również pozdrawiam.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dokładnie tak jak napisane w komentarzu - dziękuje -                                                                                                               Pzdr. @Andrzej P. Zajączkowski - @Adam Zębala - @Konrad Koper @Rafael Marius - dzięki - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...