Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

strzała drasnęła
gorączka
gęstnieją mroczki
jeszcze zarysy ciemnieją
światła coraz mniej
czy to już koniec

w drgającym bezładzie
postać
chyba kobieta
nie widzę wyraźnie
słyszę
- teraz ja będę twoim światem



23 sierpnia 2004

Opublikowano

Podoba mi się w tym tunelu, ale troszku inaczej bym to widział.
A nóż... się przyda? ;)
Pozdrawiam.

strzała drasnęła trucizną
gorączka
gęstnieją mroczki
jeszcze zarysy
ciemnieją światła coraz mniej


już koniec?
w bezładzie postać
drgająca
chyba kobieta
nie widzę wyraźnie
słyszę:
- teraz ja będę twoim światem

Opublikowano

dziękuję za wizytę i słówka

tak trochę dziwią mnie te dreszcze,
bo wiersz stary i w pierwotnej wersji być zatytułowany:

"Bełt Kupidyna"
i pisany był o rodzącej się miłości

Pozdrawiam;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dokładnie tak to odebrałam:) pozdrawiam Panie Wiktorze. Stała czytelniczka:)

Panno Beatko
dziękuję i cieszę się, że tak właśnie Waćpanna odebrała;)
Bo jakże by inaczej - co kobieta to KOBIETA.
Pozdrawiam serdeczniuchno;)


PS. Przepraszam, że tak późno odpisuję,
ale od kilku dni jestem bez internetu w domu maaaakabrrrraa :(
i tylko co nieco wrzucam na org w miejscu pracy.
Zmieniam usługodawcę z lokalnej Vectry na Netię
zobaczę czy to nie przypadkiem zamiana siekierki na kijek:))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Od urodzenia, aż do ostatniej godziny Dana odgórnie lub przez dziedzictwo rodziny, Jednemu sprzyja, drugi trochę mniej dostaje, Czy zawzięcie pracuje, czy w pracy ustaje.   Od wieków już wiadomo, że przez życie całe Towarzyszką wierną, zaś zasługi niemałe, Bez których tak trudno, a nawet niemożliwe Życie wieść dobre bez udręk i trosk, Choćby dobrobyt był i układy szczęśliwe Bez jej pomocy stopią się jak wosk.   Na całe życie przypisana do osoby, Więc powinna pomagać stale, każdej doby – Nie zawsze, są przypadki znane I w księgach przodków zapisane: Gdy staramy się za mało Życie będzie nam kulało.   Więc zmienna i kapryśna: raz jest, raz jej nie ma, Rozgniewana, bez żalu człowieka porzuci, Na lodzie zostawi, dobra do śmieci rzuci. Zawieszony człek między stronami obiema Jak w wahadle w stronę to w jedną, to znów w drugą Bez ustanku się buja i do końca nie wie Czy on Doli służy, czy Dola jego sługą.   Egzemplarz się trafi co pomaga leniwie. Niezdarne też zdarzyć się mogą – przyznać trzeba – Nie pomogą, gdy zajdzie pomocy potrzeba. Jak nie w parze nazywamy niedobranymi: Rolnika przypada kupcowi i odwrotnie, Rolnik nie zbierze choćby wysiłki stokrotnie Przewyższały starania sąsiada. Z innymi Dolami już bywa, że wysiłek największy Dóbr zainteresowanego nie powiększy: Kartofle zamiast do ziemi urosną w bok, A on nie zbierze nic, choć czekał cały rok.
    • Z rondelka z wodą dla ptaków — moment — połknęła wiewiórka. Tak wolno szybują ptaki, tylko by wyschły im piórka. Wilka, co nosił — ponieśli, ostrząc swe zęby powietrzem. Dzikom zbyt ciasno już w lesie, w łunie latarni: chrum — weź się. Śmieje się ten, kto ostatni rozgrywa przy wielkim stole, nam los zaś zesłał podatki, fundusze dał narodowe.      
    • @Berenika97 Okna są różne a my ... guru spojrzał przez zupę żurek jak małpa także to żenujące  ma pewnie swoje okno    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia  @Berenika97

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Migrena toż przecie od razu zastrzegłem że człowiek strzela a a Panbucek kule nosi.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...