Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

tytuł zmieniany na: BEREK


Prędzej! Za jednym
zamachem filtrowanie
z namaczaniem. Neuron
nadaje za szybkie
spalanie - glukoza znika
jak kamfora.

Horyzont dalej
tylko majaczy o piątkowym
horoskopie w pełni
a cholerny autobus
i tak jest szybszy niż mój zegarek!

Opublikowano

Tytuł w takiej postaci nie jest potrzebny, już na wstępie wiemy o wierszu wszystko. W zasadzie to prędzej! jest na tyle silne, że nie ma powodu, żeby cokolwiek dookreślać, dlatego albo zastanowiłbym się nad mniej oczywistą alternatywą, albo zostawił tekst bez tytułu.
Przypadkowe jak dla mnie są przerzutnie, rozumiem podstawową funkcję nadania „pędu” w czytaniu, ale reszta niepotrzebnie udziwniona, zwłaszcza w drugiej części dużo zbędnych słów i manipulacji wersyfikacją (tym bardziej, że i tak następuje pewnego rodzaju wyciszenie- dostajemy pierwsze rozwinięte zdanie).


neuron
nadaje za szybkie
spalanie- glukoza znika
jak kamfora

horyzont

przefiltrowałbym ciekawe zakończenie, bo warto dla samej pointy. ja widzę to tak:

horyzont
horoskop w pełni
piątek. cholerny autobus
szybszy niż mój zegarek


razi trochę delikatny rym pełni/cholerny.
piątek w zderzeniu z horoskopem jest tak mocno zakorzeniony w świadomości, że nie musisz go trzynastkować.

jest w tym potencjał, mimo, że treść mało odkrywcza (słyszałem coś takiego u myslovitz, że niby chciał usiąść na chwilę i patrzeć jak pada deszcz, czy coś;)

Pozdrawiam

Fei

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ja nigdy nie miałem głowy do tytułów... zawsze mi nie taki jak trzeba wychodził... ;-)

neuron
nadaje za szybkie
spalanie- glukoza znika
jak kamfora

horyzont --> właśnie dlatego postawiłem tam kropkę, żeby nie było pomieszania


jeśli chodzi o drugą część, to możliwe, że jest tam trochę makaronu na uszy, ale jeśli obetnę to tak jak mi radzisz, to pierwszą część też będę musiał okroić.


chwilowo niech zostanie jak jest, zobaczymy co reszta powie.

dziękuję za konstruktywne rady :-)

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Fajny wiersz. Pamiątki mają moc... przypominania, w pewnym sensie są "magiczne". Takie malutkie artefakty zabierające nas do minionych dni, osób, miejsc.
    • być zmuszonym by przestać być   tu i teraz uzupełnianie coraz większych braków cech rzadkich potrzebnych do tworzenia wyższych uczuć w strukturze czucia głębokiego   ktoś nie wie ktoś nie chce wiedzieć ktoś ma to głęboko wiadomo gdzie   ktoś inny zginął ktoś inny zaraz zginie ktoś już nie chce żyć ktoś jeszcze chce ale…     my spokojnie wyłączamy tv wyrzucając z siebie nadmiar zbędnego czasu   oni dogorywają między zgliszczami swojego świata przechowując pod wyschniętą skóra kilka najważniejszych wspomnień na koniec
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Po co mi zapalniczka? Po co mi zapalniczka z Paphos? Nie palę na co dzień - Słaby podarunek. Lecz płomyk czasmi się przydaje. Postawię ją na półce na widoku. Kiedy akurat potrzebuję iskry, nie mam jej przy sobie. Wtedy sobie o niej przypomniam. Wracam do domu i patrzę na nią. Wiem że gdy znowu będę jej potrzebował, nie będzie jej ze mną. Koło się zatacza. Zapominam o niej, lecz ciągle sobie mam ją w głowie. I osobę od której ją dostałem. Może to nie taki zły podarunek. Chyba o to chodzi w pamiątkach.
    • Czytając wielu z portalowych Poetów/Poetek zauważam, że próbuje się tutaj miłości dopisać właściwości z definicji jej sprzeczne. Przykre to... Miłość to nie poboczne i ciemne strony i aspekty, tudzież perspektywy związku, czy innych relacji międzyludzkich.   nie twierdzę, że ich nie ma, jest ich od cholery, ale...   Miłość to akceptacja, szacunek, troska, zaufanie itd. Piękno w czystej postaci.    Zabawa w tłumaczenie swoich rozczarowań, żądzy, czy egoizmu, chęci bycia ponad, a w jej imię to nic innego jak tworzenie karykatury, obrazy istoty miłości  - gdy się jej nie rozumie.   Wiersz jest fantastyczny, dobrze oddaje istotę Gry w miłość. Ale GRY. W dodatku widzę tu zabawę człowiekiem. Bardzo dobrze napisane.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Cóż, wierzę że każdy ostatecznie przyciąga to, czego pragnie. :)           
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...