krolowa zapomienia

[JorgenNorm]

krolowa zapomienia spragniona rozkoszy
sunie sie jak duch wsrod pustych butelek
dzisiejsza noc to nie rutyna
wiec zaprasza mnie do tanca pijanym usmiechem
i scieli loze w mojej wyobrazni
kladzie dlon na moim policzku
i pozwala marzyc
krolowa zapomienia i jej zyspy nagosci otoczone ubraniem
zdobywam ja ostroznie drzacymi rekami
w niej piekne slowa sa schowane
los mi dal kawalek boga za nic
ukryl go w jej oczach pijanych
wiec rozmawiamy
spojrzeniami
i tonac w usmiechu pijanym
zapominamy

[Stanisław Kamykowski]

"los mi dal kawalek boga za nic"-myślę, że w sytuacji lirycznej (choć raczej jest ona mało liryczna) mogła to być jedynie iluzja, ponieważ wątpie aby Bóg rozdrabniał się na

kawałki i tym bardziej wspomagał swoją obecnością p.l., a może ja się nie potrzebnie czepiam, przecież to nie "Bóg" tylko jakiś "bog" się rozdrobnił

[Magnetowit_R.]

panie kamykowski, moze bog (Bóg) sie nie rozdrabnia, ale ludzie go rozdrabniaja i lapczywie lykaja po kawalku.

ja powaznie pomyslalem ze maja byc zsypy, bo do pijanego zauroczenia wsrod butelek i zapomnienia blokowisko i zsypy na smieci bardziej mi pasuje niz wyspy:)
wiersz troche deja vu dla mnie wiec stad to skojarzenie