ponad ciszą mimowolnie
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 16 139
życie to ocean kłamstw i prawd
morze chwil które raz
cieszą raz smucą
jezioro łez
życie to kosmos niepewności
które udają że są
przezroczyste
łatwe
życie to czas który ucieka
zegarem kalendarzem
dniem oraz nocą
małym krokiem
życie to niełatwa wycieczka
jak widać powyżej
ale warto ją
przeżyć
2
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 26 odpowiedzi
- 512 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 268 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 367 wyświetleń
-
- 23 odpowiedzi
- 475 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 483 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
tango na dwa serca kto chce i cztery oczy w marzeniach poniosło nas gdzieś i pewno czymś zaskoczy po co podłogi i sufity "wystarczy sufit z gwiazd" proszę już nie myśl o nikim gdy mnie przy sobie masz -
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
@Naram-sin Czytam. I zostaję chwilę dłużej – jakby wersy miały za ciche echo, którego nie słychać, ale się czuje. Lubisz takie światło? -
Przez Berenika97 · Opublikowano
Jestem rozbita, więc ranię - powiedziała filiżanka do samotnego spodka. -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Nata_KrukUroczy wiersz z himorem i głębszym znaczeniem "twórczej pustki". Mrugasz autoironicznym okiem? -
Przez leo · Opublikowano
Dawno temu, gdy oddalone pola łąk lśniły swym blaskiem niebo dawało znaki, wylewając błękit z siebie, a leśne drogi, chrustem były wyłożone, schowany za drzewem widniał jeden cień więcej Gonitwa! Na gonitwę czas! Ujmę rękę przyjaźni i chwycę nas ponad miar Tam wysoko, gdzie wiatr łaskocze twarz Oj, ile tego było; opowieści o uwielbionych monumentach; Rozpostarły skrzydła swoje, rykiem obudziły okolice podpaliły obłok za obłokiem Tyle tego było; wieści o stworzeniach; rysunków obrazów wierszy wszelkich podań babć i bajań Kiedy byłem małym dzieckiem, mama opowiadała mi o Nich; Wspólnie czytaliśmy i patrzyliśmy w górę, ona tuląc mnie do swej nogi, liczyliśmy wspólnie sobie, że ukażą się nam Bo komu, jak nie nam? Dziś, gdy piszę słowa niniejsze, mara pozostała coraz bardziej wyblaknięte wspomnienie Ile pozostanie z pieśni, czy w marzeniach czy też w tańcu, o dziecięcych pragnieniach? Co z zapiskami i powodem, dlaczego ekscytował nas las? Nie wymaga wiele słowo z dnia minionego O wyrośniętych ptakach z przestworzy Kiedy byłem małym dzieckiem, w górach, nad jeziorem, na polanach i co najważniejsze, nad nami, przestworza przecinały smoki
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się