Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wspinaczka

Pan poeta
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Pan poeta

Pan poeta

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

wysoka wspinaczka słońca na niebo drabinkami
szczeble są bardzo nie na miejscu nisko, wysoko
i nie wie gdzi iść,
bo po co ma iść przed siebie
jeśli przed siebie nic nie znaczy

to słońce ogrzewa nasze figury w ogrodzie
nasze dni śmierci wiecznej i narodziny wieczne
matka wiatru ognia wody ziemi i wszystko co składa się
na te pomniki przyrody w naszej duszy
a my powinniśmy się tylko uśmiechać
w czerwony dzień

żółci

Pan poeta

Pan poeta

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



chciałbym dodać że wiersz wywołany burzą, która o ego pierwszej w nocy przeszła nad moją głową, dla porównani skali powiem, że cudem przeżyłem, były wszystkie fajerwerki, Tornado, wiatr tylko 180 na godzinę, grad, 30l/m2 strugi deszczu no i oczywiście co najgorsze, nigdy w życiu nie widziałem takiej ilości piorunów na żadnym z portali pogodowych, tak na oko licząc , razem jakąś godzinę burzowych nastrojów, 4 tysiące piorunów!!!!!!
powaga, cud że tutaj piszę, dachy pozrywane, dobrze że choć komp żyje-uhhh

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Arsis
      Miłość

      Przez Arsis · Opublikowano

      @Mitylene   Pamiętasz mnie?   (Autor tekstu: Marianne Faithfull   Pamiętasz cokolwiek? Nie udawaj, że nie było wesoło Zapisz to pod hasłem "rozrywki przeszłości"   Rozglądam się po pokoju Wspominam bliskich memu sercu I chyba pamiętam wszystko Lecz przede wszystkim Ciebie Bo zawsze chodziło tylko o Ciebie   Nigdy nie interesowali mnie inni Ani to co myślą To mnie mogła przypaść Twoja miłość A Tobie cały świat Gdybyśmy tylko potrafili to sobie dać..."   (tłumaczenie: Tomasz Beksiński)            
    • huzarc
      Poczekalnia

      Przez huzarc · Opublikowano

      @tie-break Bardzo poruszający wiersz o byciu w zawieszeniu, w oczekiwaniu, niby blisko cudzego ciepła, ale jakby zawsze odrobinę za późno, za szybą. Puenta jest pięknie skromna i boli dokładnie tyle, ile trzeba.
    • huzarc
      Jestem tu

      Przez huzarc · Opublikowano

      Gwiaździsta pożoga przegarnia łan podnieba, pnącze ognia rozciągając się w mętną kolumnę powietrza szczelnego jak czerń tuląca trumnę, nad jaką wisi słońca wykluta maceba.   Jestem tu — w owalu światła, u brzegu kresu, niemy, choć głośny; ślepy, choć nadal widoczny; bladym palcem naznaczam szept na ustach mroczny, jak zapis dni ludzkich na krawędzi limesu.
    • tie-break
      Poczekalnia

      Przez tie-break · Opublikowano

      Zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę. Latarnia dławi się od światła. Przynoszę moje śmieszne słowa i karmię nimi obce gniazda.   Dawne ogniska wciąż się jarzą, nie pozwalają mi wejść dalej, niż do zacisza wiatrołapu, gdzie tylko letarg czeka na mnie.   Patrzę na ślady innych cieni, które tu przecież są u siebie; słyszę ich głosy, gdy gorąco pragną się splatać z twoim śmiechem.   Zawsze rozumiem, zawsze czekam, z niewidzialnością pogodzony, bo może jeszcze, może kiedyś - ktoś szerzej jasne drzwi otworzy.   A to co moje, deszczem spływa, jak mgliste krople - z drzew bezlistnych, a to co daję - na stracenie - skrzętnie upycha noc w klepsydry.   Byłem pomyłką od początku, będę pomyłką aż do końca, zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę,  by odbić blask cudzego ognia.    
    • tie-break
      Jest nie tylko wiatrem potrafi płakać

      Przez tie-break · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      O, tak.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...