Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @tetu Poruszasz temat społecznej sprawiedliwości i mechanizmów oskarżania - bezpośrednio. Nie owijasz w bawełnę, ukazujesz surową prawdę o tym, jak często szukamy kozłów ofiarnych. Oryginalne metafory.  Wiersz jest bardzo mocny!
    • @Alicja_WysockaBardzo fajne!    Ślepy zaułek to nie koniec drogi, choć serce krwawi i boli tak mocno, nie każdy zasługuje na twoje progi, nie każdy widzi twą wartość dokładnie. Puścił cię kantem? To jego strata, bo kto tak czyni, ten sam siebie traci, ty jesteś warta o wiele więcej, niż ktoś, kto serce tak łatwo ci łamie.
    • @viola arvensisBardzo dziękuję! Matematyka ma wiele zalet, była nawet moją "miłością". :)  Podobnie pomyślałam, jak przeczytałam Twój wiersz - że jakby to jest kompatybilne. :)
    • Palce budzą się, drżą; w górę ruszają. Siłą woli otwierają się oczy, Żółte kwiatki przy głowie pomagają. Sznur od zasłon przez parapet się toczy... Podłoga gładka na oddziale! Z dywanem! Nie widzi skąd głosy, muszą być tuż, tuż. Trzy muchy tańcują z błyszczącym dzbanem... - Siostro! Doktorze! -, - Tak, idziemy już. -   Wtedy nagły wieczór wszystko psuje mu. Czasu za mało, by wody dostać łyka Siostra jest tak daleko. I tam i tu W szkarłatnej rzezi rozbłyski róż i muzyka Błękit nieba, nie pamięta gdzie widział go... Okop się zwęża. Zimno mu, choć gorąco -- Głosy, lecz za ciemno, by zobaczyć kto... Nie ma czasu zapytać... nie wie o co.   I Wilfred: His fingers wake, and flutter; up the bed. His eyes come open with a pull of will, Helped by the yellow mayflowers by his head. The blind-cord drawls across the window-sill... What a smooth floor the ward has! What a rug! Who is that talking somewhere out of sight? Three flies creeping round the shiny jug... 'Nurse! Doctor!'-'Yes; all right, all right.'   But sudden evening muddles all the air. There seems no time to want a drink of water. Nurse looks so far away. And here and there Music and roses burst through crimson slaughter. He can't remember where he saw blue sky... The trench is narrower. Cold, he's cold; yet hot -- And there's no light to see the voices by... There is no time to ask... he knows not what.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...