Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Plótł pajęczynę mozolną i gęstą
By dmuchawce wyłapać i płatki jabłoni
Rankiem rosy dodać, co jak wodną rzęsą
I uśmiech wywołać, gdy ktoś do nich skłoni

Lecz nikt nie zauważał, nie zwracał uwagi
Pracuś zbyt malutki, nazbyt drobne ściegi
Niszczyli niechcący, butem nierozwagi
Rozdzierali dzieło, aż po same brzegi

Zawsze coś zostało – maleńka nadzieja
Czasem dłużej trwało, nici brakowało
Ale sens w tym widział, domek dalej sklejał
Wciąż o innych myślał – to mu sił dawało

I piękna go w końcu czekała nagroda
Pochylił się nad nim ciepłymi słowami
Zachwycony człowiek, co miłości dodał
Objął czule zmęczenie, tchnął dobrymi snami

Niedługo to trwało bo motyl piękniejszy
Radośnie beztroską odziewając skrzydła
I tylko pająk z dnia na dzień smutniejszy
Bo jego ostoi - pajęczyna zbrzydła


Czyżbyś nie zauważył jak cienka jest lina
Która tego pajączka przy życiu wciąż trzyma ...

Opublikowano

Wiersz jakis inny od wszystkch.Nawet mi sie podoba..Lubie taki styl i forme .Rymy tez w porzadku- niebanalne..Ale przy czytaniu juz w 3 zwrotce wiersz sie nurzy.Nie wprowadzasz nic nowego.Brak mi rozwoju sytuacji.Mimo tej calej formy i rymow wiersz wydaje mi sie jakis taki pusty troche
Opublikowano

Dormo połaskotało: „nawet mi się podoba” w Twoich wirtualnych ustach
Jest pewnie przydługi i przegadany, ale wtedy tak pewnie miało być, wylał się cały ocean emocji, osamotnienia, smutku, gdy znikło „ciepło” powodu nie podając ...
Ale taki już jest – gęsty jak pajęczyna
Dziękuję za poświęconą uwagę

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta chcesz powiedzieć, że kiedy ludzkość wyginie, to pozostanie po nas jedynie wielkie milczenie wszechświata? na pewno są obcy. tylko na podobnym poziomie rozwoju, co my. i jeszcze się po prostu nie odnaleźliśmy za sprawą gigantycznych odległości w kosmosie. a te rozwinięte bardziej od nas nie manifestują swojej obecności przed nami, tak jak i my staramy się nie afiszować, kiedy badamy dziką zwierzynę na prerii. ale np takie mrówki chyba nie zdają sobie sprawy, że ktoś je obserwuje. one mają swój świat w mrowisku, w przenoszeniu liści, małych gałązek, w pilnowaniu królowej etc. to i ch cały świat. nie mają pojęcia, że istnieje jaj=kaś wyższa forma życia. my jesteśmy takimi mrówkami...
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       Masz wszystko 9-tką Tutaj jest szerszy schodzek   Nieśmiało podpowiem wciąż liczę z tobą w nieskończoność Ups,  nie bij
    • @Arsis nie ma obcych:) jesteśmy sami we wszechświecie:) to co się dzieje w kosmosie, to my tego nie widzimy i nie czujemy:) @Arsis jesteśmy na dobrej ścieżce skoro się zachwycamy, odkrywamy komety:) lubię astronomię i astrologię również. 
    • @violetta to na pewno są obcy. chcą nam przekazać sygnał wow, ten sam co w 1977 roku. ale okazuje się, że to tylko absorpcja rodników, fotodysocjacja wody, za sprawą działania słońca... nic szczególnego. takie to wszystko pospolite, nijakie, takie to nieciekawe i zwykłe. ot zwykła lodowa bryła sprzed miliardów lat. ale może jednak... jest miliardowa część procenta, że to jednak.. @violetta tylko właśnie, co wtedy? skoro nie potrafimy się nawet dogadać między sobą? popatrz, co się dzieje na świecie, na tym ziemskim padole...
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Masz guza od liścia? 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...