Antychryst

[Joanna G rabowska]

Narodziło się dziecię w blasku radości
dojrzewało jak owoc, bez bólu w miłości
Chciało być aniołem, lecz bydlęciem się stało
Świat Witkacego, Hendrixa nagle poznało.


Spokój, odprężenie w przestrzeniach bładzi ciało
Nie umiał być człowiekiem. Niczym być?
-też mało.

[kaja-maja28]

Prawdziwy Antychryst,ale bardzo ciepły jest wiersz .Podoba mi się
Najlepiej być sobą i mieć otwarte serce,to ma największą wartość.
Pozdrawiam milutko

[Joanna G rabowska]

Dziękuję kaju-maju. Cieszę się, że nosisz w sobie takie mądrości życiowe, stąd ta twoja mądra poezja. Pozdrawiam tak jak to lubisz milusio:)

[Echnaton]

e mnie nie poruszyło, ani nic. jeśli chodzi o takiego antychrysta to na prawdę tylko jeden wiersz mnie poruszył, wiersz Pani Szymborskiej pt. "Pierwsza fotografia Hitlera" (chyba taki tytuł)

osobiście nic nie wniósł w moje życie Pani wiersz :) ale miło było zaglądnąć

pozdrawiam