Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dwa serca

anna chamera
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

anna chamera

anna chamera

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Tak daleko od siebie,a jednak się spotkały,
dwa malutkie serca uczuciem zapałały.
Najpierw delikatnie musnęły się w locie,
po czym z wielką siłą porwały się w splocie.
Po raz pierwszy poczuły drżenie niepojęte,
tak bardzo dziwne,a jednak namiętne.
Wzbiły się w górę bez lęku i trwogi,
czując z każdą chwilą lekkość,spokój błogi.
I wtedy przyszło pierwsze zrozumienie,
pierwsze bicie serca,pierwsze uniesienie.
Spojrzeli na siebie biorąc się za ręce,
łapiąc wielkie szczęście,łapczywie,naprędce.
Niepojęte uczucie,siła z niego biła.
Wciąż nie wierząc w szczęście rzekli...miły,miła

Daniel Piaszczyk

Daniel Piaszczyk

Opublikowano
Opublikowano

Witam.
Nie bylo komentarzy pod tym wierszem chyba z powodu tych rymow!
Darowac sobie rymy, wiersz nie musi byc rymowany.
Popracowac nad tym kawalkiem i pociosac go troche.
I jakos tak sprobowac oryginalnie podejsc do tematy fruwajacych serduszek
pozdrawiam

Gość szadoł

Gość szadoł

Opublikowano
Opublikowano

nie przejmuj sie Aniu twoje rymy są superoskie
bo sa twoje,
a ci co najwiecej płaczą na temat poprawiania tego co sie już spłodziło najzacieklej ( z reg) sie przed tym bronili
a twe rymy mają prawo tu być ...
bo są dla twych dzieci najpiękniejsze

Gość szadoł

Gość szadoł

Opublikowano
Opublikowano

masz prawo potępiać tylko nie wiem po co :)
( Ani nie znamy
Ani nie potepiamy
Poezji nie kumamy
Ambicji nie przerastamy
Patrioci z nas marni
Jedynie kuglarni
Nas nie drażnią rymy
Się ich nie boimy
Wiersz kiepski dodany
Wszem dedykowany ....itd

pzdr.nie wiem jak to przeżyjesz ale bede trzymał za twe zdrowie kciuki
[sub]Tekst był edytowany przez szadoł dnia 21-04-2004 22:49.[/sub]

Mirosław_Serocki

Mirosław_Serocki

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Czy Pani zamieszcza wiersze po to, żeby słuchać pochwał? No to proszę się zgłosić do rodziny i przyjaciół. Tu jest strona, na której ocenia się szczerze, czy się to komuś podoba, czy też nie. Nie mam zamiaru pisać, że coś jest świetne, jeżeli takie nie jest. Nie lubię kłamstwa. Może Pani się skutecznie zemścić komentując moje wypociny.
Zapraszam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • homanronet
      Ślepy Tor

      Przez homanronet · Opublikowano

      Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • yfgfd123
      Epitafium dla Kielc

      Przez yfgfd123 · Opublikowano

      kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • Robert Witold Gorzkowski
      Przenikanie

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • Migrena
      Przenikanie

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • Roma
      niewiersz

      Przez Roma · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...