Właśnie teraz, czyli banały

[Mr._Żubr]

mówisz mi "kocham"
mówisz mi "szczerze"

milczę

rzucasz jeszcze parę
banałów, więc ja
na odczepnego odpowiadam
banałem
a ty mówisz
mówisz
mówisz
i znikasz
a ja właśnie teraz
szukam twojego imienia
właśnie teraz cię tu nie ma
błąd, błąd, koleżanko
błąd

właśnie teraz spotkajmy się
na dworcu w tym małym mieście
właśnie teraz rozrzućmy wokół
kilka banałów
niech ludzie uśmiechają się z politowaniem

nie

szukam twojego imienia
błąd

[Krzysztof Adam Meler]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Niebanalny wiersz o banałach - czyli to, co najlepiej wychodzi chyba W. Szymborskiej.
Niemniej i Pański jest klimatyczny, posiada wyrazistą strukturę i nie jest bezpretensjonalny, co jest naprawdę dla mnie zaletą. Nie rozumiem jedynie sensu "nie" w trzecim wersie od końca.

Pozdrawiam - K.A.M.

[Mr._Żubr]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jest zaprzeczeniem strofy, która znajduje się powyżej. Nie ma tego, o czym ona mówi.

[Krzysztof Adam Meler]

Niestety nadal nie widzę najmniejszej sensowności. Ja wiem, że jest moda na "grafikę", ale to nic nie zmienia w mym odbiorze, dość, wspomnę, subiektywnym.

Pozdrawiam, łudząc się, że głupotą nie ranię - K.A.M.

[Pan poeta]

b.dobry wiersz, przedewszystkim te powtórzenia "błąd", dodają surliwgo klimatu całemu dziełu, gratuluję także puenty, świetna!pozdrawiam!

[Mr._Żubr]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Powiedzmy, że to "nie" można traktować również jako odpowiedź na prośby zawarte powyżej. Kto ją daje? Choćby sam peel.

Nie rani Pan. Ach, ta kurtuazja:)
Pozdrawiam również.