Wieńce nad mogiłą...

[Tomasz roman]

wieńce nad mogiłą

wiatr szumiał bezlitośnie
w krzyżyku dostrzegał brata
imię wyryte, imieniem kata
teraz szumiał już ukośnie...

wiatr szalał nad mogiłą
kochał grób, całą siłą
imię wyryte, ból i męka
teraz szaleja i wnet stęka...

wiatr płakał na szarym grobem
weselem pieśćil imię i nazwisko
gdy dowiedział się że mu do piekła blisko
postrzelił grób, gromem...

O tej porze, gdy noc pruszyła mrokiem
przybył wiatr, wraz z rodziną żywiołów
Lilie, dzwoneczki, kwiaty pełne kwiatów
płakały dzieląc los istot, z wyrokiem

bo wiatr wiedział które...
i wiał już tylko od wschodu
gdzie wstaje nowe życie...

[Krzysztof Adam Meler]

Najlepsza jest ostatnia zwrotka - Twoja, prosta, bogata, refleksyjna, fantazmatyczna wręcz.
Dwie kwestie wątpliwe.
"Imię wyryte, imieniem kata" - czy nie jest to przypadkiem nic poza brak słów na zachowanie rytmu. Wtedy wybieraj bez-rytm .Brzmi to dziwacznie, wierzę, że miało pewnie podkreślać tragizm, brak słów do wyrażenia uczuć, ale niesmaczność góruje nad zamiarem.
"Dowiedział się, że mu piekło blisko" - jest nam raczej blisko do piekła.
Pozdrawiam - K.A.M.
PS Powoli wypływasz z otchłani oczywistości - rehabilitacja niedługo ma szanse stać się faktem.

[Tomasz roman]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Imieniem kata", czyli złego człowieka...

[Cecylia Pierugg]

podoba się :)