Powrót w dom

[Tomasz roman]

powrót w dom...

piszę - z przed laty, gdy ustom brak wody
wracam do domu, gdzie kominek z dymem toczy zgody
chwalę senność, jak bezzsen chwali codzienność
a jak noc chwali ranek, tak zmęczenie senność...

było - choć nieduże, ucałowanie psa i rodziny
jednym całusem, gestem, jak szum, w ciszy, godziny...
było - jak za laty, pieszczota i deszcz z pieszczoty
i wedle, trzeba powrócić do najzuchwalszej roboty

listy i epopeje, pozostawiłem po sobie, jak samotnik
wieszcze i dzieła, pod peleryną szawy, jak pod drzewem sromotnik...
trzeba poruszać biodrami, we śnie i poza wszelkimi snami
trzeba powiekę odmykać, jak odmyka ból usta w swymi ranami...

niewola jest pracą? jak najmniej, powrót czyni silną wolę
epoka pracy jest stratą? więc czym nazwać - niewolę?
tęsknotą obierać myśli, tęsknotą obierać plany
ażeby powrót,w powrocie do wnętrza, udany....