Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Przeczytałam wiersze współczesne
Przeczytałam te bardzo nowoczesne
Ogarnęła mnie głęboka frustracja
Gdzie w nich jakaś poezja, jakaś racja
Piękne, różne, nazbyt mądre słowa
Kolorowe jak puzlle - tylko nie ta głowa
Powiązane wszystko zgrzebnym sznurkiem
Myślę teraz nad tym z głębokim frasunkiem
Dlaczego i kto i kogo tak gubi
Przecież tego nikt naprawdę nie kupi
Nie przeczyta tego żadne pokolenie
Nawet jak zmieni swoje wcielenie
Mogą być przecież rymy, rymowanki
Ale niech trafiają do dziecka i jego matki
Niech wreszcie emocje wezmą górę ,
Nawet jak od losu dostajesz burę

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


autorka pucza tylko po co? a tak na marginesie - przewidywana jest "zmiana wcielenia pokolenia"? I niby to, z innym wcieleniem wróci na drzewo?
Opublikowano

nie pracowałam tutaj nad rymem, od poprostu poczytałam tutaj wiersze obecnych na tym forum, i podzielilam się swoimi myślami w postaci mojej rymowanki,( mój twór powstał w 5 min. ) Jestem tutaj nowa, ale na drzewie nie chcę już mieszkać jak radzi mi jakaś autorka,(też niestety jej utwory dla mnie niezbyt czytelne) ale wokół mamy to co mamy.... raczej przerost formy nad treścią, chętnie słucham słów konstruktywnej krytyki... chętnie od kogoś czegoś sie nauczę... nie koniecznie muszą być to rymy, może być to biały wiersz, ale jak dla mnie ma mieć treść..... Prawda znalazłam tutaj kilka osób napewno z ciekawą osobowością, co uzewnętrznia ich tworczość, ale naprawdę nie wiele- stąd moja rymowanka- troszkę krytyczna. Czyżbym włożyła kij w mrowisko?
Pozdrawiam z uśmiechem- nie denerwujcie się moi mili, ja sobie jestem, i to co mam potrafię dać z gestem.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @KOBIETA Tobie - Szczęśliwego Nowego Roku, Dziewczyno! Bądź wolna, bądź szybka i nigdy ale to nigdy się nie zmieniaj. No i - oczywiście - mam nadzieję, że to nieprzemyślana decyzja i jeszcze wrócisz kręcić nami - facetami - tak jak tylko Ty potrafisz!
    • śpiewy szepty rozmowy radość płacz i śmiechy jak poblaski odbicia z tej strony jeziora gdzie ton żaden nie cichnie lecz migoce świeci i zdaje się nie gasnąć nigdy nie mieć końca   niczym w tyglu pasiece gdzie wściekła wre praca a treść nikła przemienia się w jazgot i syki w którym jedno się w drugie stapia przeistacza dyszy dudni bulgoce i gorejąc kipi   wieczorem kiedy słucham odległej twej mowy spokojny choć zmęczony od dnia wrzawy wrzasku słyszę szum w którym ginie wołanie i spowiedź i ten syk sunącego nieuchronnie piasku
    • @Simon Tracy Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Lenore Grey Piękny i co najważniejsze dla mnie... mocno modernistyczny wiersz o miłości.  
    • bławatek chce śmiać się dorzecznie tu dźwięcznie tu tudzież grzecznie a kaczeńce nie chcą się kłaniać tu miłość się musi doganiać bratek zaś kocha się zawzięcie do rąk oczywiście pnięciem a Lilie są słodkie niczym miód ożywcze jak to cud jeszcze te Konwalie chcą sobie śpiewać miałczeć i ciepłem dogrzewać jeszcze i róże wołają się na wskroś chcą sobie pachnieć dostrzegać niby coś a Tulipany nie chcą tej nagany za swój byt wybrany zaś Krokusy są złotem przykryte swym żółtym bytem a ten pan co złapał Jelenia szuka kwiatów od korzenia szuka miłości i radości aby się w cieple nosić z wdzięczności bo rodzi się moc dojrzewania taka to ludzka słoneczna mania bo rodzi się duża cierpka moc miłosna jak stokroć z stu proc i jeszcze stokrotka onieśmiela płatkiem zboża się wybiela jeszcze jej futerko zakochało wielki uśmiech darowało
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...