Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Drogo...

Tomasz roman
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/62463-drogo/

Rekomendowane odpowiedzi

Tomasz roman

Tomasz roman

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

O Drogo


Drogo, myląco jak wąż kręty po dordze
idę z mą kochanką, w tańcu, po dłoni, po nodze
gdzie muśnie nerw mój jej błyszczane wargi
mierzy się już umysł i do większej przeżyć wagi...

Drogo, prowadząca w całowanie
zakiwataj jak Lilia po nodze wielbi - u-m-i-e-j-s-c-o-w-i-a-n-i-e
owoc miłośći swych ust, swych dłoni
lśni, jak jabłko kolorowe jest, w ustach jabłoni...

Drogo, jak spiż gwiazd złonczony w garść nocy
o tej porze, jażni kochaków, urzekni nam pomocy
urzeżbi tak atomy powietrza, ukształtuj wnęki przestrzeni
jak zwycięskie armie Morfeusza, tak niech i nas pogoda wypromieni...

Drogo, powiem jedno jeszcze, jako pół - bóg
w prostocie nie tak wielkiej, jak małej wielkośći
po nocy tej, sprawdz co z kochanki, jej nóg -
pozostało, jakoby, czy nie sterta wycałowanych kośći?

Nina Kram

Nina Kram

Opublikowano
Opublikowano

Dla mnie - okropnie się czyta, mam wrażenie kamieni spadajacych na dno rowu, przepraszam jezeli uraziłam , ale dopiero tutaj trafiłam, dla mnie słowo pisane ma cel , przekaz myśli, chęć podzielenia się nią , jakąś emocją A tu "blyszczane wargi" a"spiż gwiazd złonczony " zupełnie nie rozumiem jak i "urzeżbi tak atomy powietrza" i dalej brnę w ten tunel z ???????
nie można tego unormalnić?
Czy tutaj wiersze są dla wybranych? Kocham poezję od zawsze, a jest to sporo lat. Sama raczej bawię się rymem, ale staram się podzielić emocjami, obrazami, myślami...sądzę, że wokół jest tyle piękna, smutku ale też frustracji, po co te ostatnie potęgować?
Nawet mój syn - nie rozumie. Myślę, że mogę skoipiować i poczytać wśród znajomych. Uczę się cale życie, więc może jeszcze się nauczę......Proszę nie oburzaj się - ja nie krytykuję, chcę tylko zrozumieć ten wiersz- a nie umiem.
Nina

Tomasz roman

Tomasz roman

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




to prostem, ja też nie jestem(narazie) wybitnym poetom, ale w takich wierszach chodzi tylko o merytoryczną treść, nie puetę, tutaj poprostu jest duzo przenośni...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/62463-drogo/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Lato na krawędzi

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski bardzo dziękuję. Szacunek za szczere słowa. Miło mi.
    • Alicja_Wysocka
      Rozmowa z duszą II

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Sylwester_Lasota Dziękuję, że zajrzałeś tutaj, no popatrz na co mi przyszło :) Mam kilka historyjek z mojego ogródka, postanowiłam je spisać. A niech tam sobie będą.  :)
    • Maciek.J
      Limajno

      Przez Maciek.J · Opublikowano

      @Naram-sin jesteś tu świeżakiem a już w piórka obrastasz ? Nie wiesz, że inwersja jest środkiem stylistycznym a skoro jest to można ją stosować w wierszach ?A rytm? Pisać wiersze jest sztuką ale umiejętnośc ich czytania chyba jeszcze większą.Napisz swój sonet.Poczytamy i ocenimy domorosły krytyku.
    • Alicja_Wysocka
      chyba że

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Sylwester_Lasota A ja od zawsze wolałam pisać, Szukałam eleganckich papeterii, znajomi przywozili mi z zagranicy, przecież nie mogłam pisać na jakiejś kartce, wyrwanej z zeszytu, może jeszcze postrzępionej. Któregoś roku, będąc w Zakopanem, poznałam chłopaka, wymieniliśmy się adresami i on zaczął do mnie pisać. Może w tych listach nie było nic ważnego, ale w każdym, na końcu przysyłał wiersz. Nie swój, ale zawsze podpisany przez autora. Po czasie, już zaczynałam czytanie od ostatniej strony, wszystko inne nie było tak ważne, jak wiersz. A wiersz, zawsze dotyczył relacji damsko - męskich, był tęskny, ciepły i jakby do mnie czy dla mnie, no i od niego. Też chciałam dołączyć przy odpisywaniu jakiś wiersz, ale nie miałam żadnej poezji, za wyjątkiem  - Wybór pism Mickiewicza, choć książek w domowej bibliotece sporo - ale nie było poezji. Od tamtej pory zaczęłam szukać i kupować tomiki wierszy. Wszystkie czytałam po kolei, a na ostatniej stronie tomiku, zapisywałam na której stronie znalazłam to, co by się nadało.  I już nie było mi smutno, że nie mam nic dla niego. Po pewnym czasie, zaczęłam się zastanawiać czy nie dałabym rady sama napisać, czegoś od siebie.  I tak się zaczęła moja przygoda z pisaniem.   Dzięki Sylwestrze, pozdrawiam serdecznie :)
    • Adam Zębala
      Dzień zaczną od modlitwy

      Przez Adam Zębala · Opublikowano

      Wyszli chłopi zboże kosić, przechodząc obok krzyża  modlitwę w ofierze złożyli.   Człowiek kijem chmury  przesuwa, niech świeci słońce i w pracy im towarzyszy.   Wielki ptak powoli opada jego ogromne szpony wbiły się głęboko w ziemię.    Tutaj zostanie i wychowa  pisklęta, kiedy dorosną  razem daleko odlecą.    Na skrzyżowaniu stary krzyż stoi, któremu złamało się jego wiekowe ramię.    Pójdą chłopi jak co dzień, rankiem ze śpiewem ptaków i modlitwę w ofierze złożą.   Ktoś ręce podniósł do góry, nad łanem zboża wypowiedział doniosłe słowa.   Za starym krzyżem zboże stoi pod złamanym ramieniem  wieniec z kłosów żyta złożyli. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...