Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

O Drogo


Drogo, myląco jak wąż kręty po dordze
idę z mą kochanką, w tańcu, po dłoni, po nodze
gdzie muśnie nerw mój jej błyszczane wargi
mierzy się już umysł i do większej przeżyć wagi...

Drogo, prowadząca w całowanie
zakiwataj jak Lilia po nodze wielbi - u-m-i-e-j-s-c-o-w-i-a-n-i-e
owoc miłośći swych ust, swych dłoni
lśni, jak jabłko kolorowe jest, w ustach jabłoni...

Drogo, jak spiż gwiazd złonczony w garść nocy
o tej porze, jażni kochaków, urzekni nam pomocy
urzeżbi tak atomy powietrza, ukształtuj wnęki przestrzeni
jak zwycięskie armie Morfeusza, tak niech i nas pogoda wypromieni...

Drogo, powiem jedno jeszcze, jako pół - bóg
w prostocie nie tak wielkiej, jak małej wielkośći
po nocy tej, sprawdz co z kochanki, jej nóg -
pozostało, jakoby, czy nie sterta wycałowanych kośći?

Opublikowano

Dla mnie - okropnie się czyta, mam wrażenie kamieni spadajacych na dno rowu, przepraszam jezeli uraziłam , ale dopiero tutaj trafiłam, dla mnie słowo pisane ma cel , przekaz myśli, chęć podzielenia się nią , jakąś emocją A tu "blyszczane wargi" a"spiż gwiazd złonczony " zupełnie nie rozumiem jak i "urzeżbi tak atomy powietrza" i dalej brnę w ten tunel z ???????
nie można tego unormalnić?
Czy tutaj wiersze są dla wybranych? Kocham poezję od zawsze, a jest to sporo lat. Sama raczej bawię się rymem, ale staram się podzielić emocjami, obrazami, myślami...sądzę, że wokół jest tyle piękna, smutku ale też frustracji, po co te ostatnie potęgować?
Nawet mój syn - nie rozumie. Myślę, że mogę skoipiować i poczytać wśród znajomych. Uczę się cale życie, więc może jeszcze się nauczę......Proszę nie oburzaj się - ja nie krytykuję, chcę tylko zrozumieć ten wiersz- a nie umiem.
Nina

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




to prostem, ja też nie jestem(narazie) wybitnym poetom, ale w takich wierszach chodzi tylko o merytoryczną treść, nie puetę, tutaj poprostu jest duzo przenośni...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
    • Być może, to tekst powtórkowy?                       ♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫ spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu                   *~<:~) listek tuli śmieszną żabkę by za bardzo nie przemokła w jej serduszku jest odwaga tak jak stała sobie poszła   a ślimaczek co ma rogi szuka sera na swej drodze ja mu z domku wnet przyniosę smakołykiem go wspomogę    motylkowi na skrzydełkach różne wzorki już porosły lubi psocić więc poplątał szarym kotkom długie wąsy    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu    granatowy twardy żuczek piasku liczy wciąż ziarenka tak się spocił że biednemu od tej pracy skórka zmiękła    szyszka wisi gdzieś wysoko lecz się boi tak troszeczkę właśnie spada i rozmyśla może ktoś mnie złapać zechce   kwiatek mały swoją wonią szarej myszce nosek tuli zapach jej się nie spodobał obrażona mknie do dziury    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu   złote rybki są zmęczone bo spełniają wciąż życzenia poprosiły czarodzieja w zwykłe śledzie je pozmieniał    płacze konik na biegunach chcę pobiegać tak jak inne ktoś huśtawki mu odczepił teraz biega całkiem zwinnie    muchomorek kropkowany dzisiaj biega roześmiany a krasnalek co w nim mieszka obijany jest o ściany    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu     przy jeżynach leży orzech co laskowym nazwać można wiewióreczka go ujrzała lecz nie zjadła bo ostrożna   biała chmurka jest cukrowa watą słodką hen na niebie jak ją ładnie dziś poprosisz na patyczku da ci siebie    oj mróweczka jest wesoła radosnego ma dziś dzióbka pyszny obiad dzisiaj zjadła ma więc siłę „motomrówka”    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu                  (~:]<>~*      
    • Zachwyca mnie ciało niebieskie Ogrzewa Odbija światło Tak subtelnie łączy poczucie Grawitacji   Ten zachwyt krąży we mnie po orbicie Wokół kosmos Czernieje Zza powiek łatwiej wtedy Naszkicować ideał      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...