Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Odchodzi osoba,którą
Kochało Twoje serce

Odchodzi osoba,której już
Więcej się nie zobaczy

Smutek w sercu zagościł
Oczy pełne łez

Odchodzi osoba,która miała
Tak krótki żywot tu na Ziemi

Odeszła tam,gdzie kwitnie róża z lilią
Tam ,gdzie niezwiędłe wianki wiją

Tam, gdzie się wszyscy spotkamy
Tam,gdzie miłości nie braknie nam

Śmierć z kosą jak w lecie kwiatki
Ściana starszych,młodych i dziatki

Chodzcie zatem torem niewinności
Bo to droga do wieczności

A teraz ciało w Ziemi odpoczywa
A dusza wiecznie w Niebie śpiewa

Ciało nasze skazitelne
Zmartwychwstanie nieśmiertelne
Lub wieczne potępienie


___________________
Tak jakoś mi smutno,może przez tą Żałobę Narodową

Opublikowano

Rozumiem Cię. Okoliczności powstania tego wiersza są nam wszystkim znane [*]. Jestem Ci wdzięczny za ten wiersz, że odważyłaś się pisać "na świeżo" o wielkiej tragedii. Tak się składa, że w tym autobusie zginęła moja sąsiadka, a więc przeżywam to szczególnie.
Przechodząc do kwestii merytorycznej oceny, stwierdzam ogólne zadowolenie z poziomu wierszu. Jedyną watpliwość budzi sformułowanie "Więcej się nie zobaczy", któro "gryzie się" ze stosowaną wcześniej w wierszu apostrofą. Niekonsekwencja w wyborze adresata, a raczej: formie komunikacji z nim, zdaje się burzyć ustaloną wcześniej specyfikę wiersza.
Pozdrawiam i raz jeszcze dziękuję - K.A.M.
PS Może, po Tobie, sam odważę się coś wykrzesać?

Opublikowano

Dziękuję za komentarze
tak smutne to jest,zwłaszcza gdy ktoś bliski odchodzi i to jeszcze w taki ch okolicznościach.
AnnoJ może i masz rację ,mogłoby być tego 'wiecznie' no nie wiem czy to ściągnąć.
Pozdrawiam milutko

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
    • Być może, to tekst powtórkowy?                       ♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫ spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu                   *~<:~) listek tuli śmieszną żabkę by za bardzo nie przemokła w jej serduszku jest odwaga tak jak stała sobie poszła   a ślimaczek co ma rogi szuka sera na swej drodze ja mu z domku wnet przyniosę smakołykiem go wspomogę    motylkowi na skrzydełkach różne wzorki już porosły lubi psocić więc poplątał szarym kotkom długie wąsy    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu    granatowy twardy żuczek piasku liczy wciąż ziarenka tak się spocił że biednemu od tej pracy skórka zmiękła    szyszka wisi gdzieś wysoko lecz się boi tak troszeczkę właśnie spada i rozmyśla może ktoś mnie złapać zechce   kwiatek mały swoją wonią szarej myszce nosek tuli zapach jej się nie spodobał obrażona mknie do dziury    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu   złote rybki są zmęczone bo spełniają wciąż życzenia poprosiły czarodzieja w zwykłe śledzie je pozmieniał    płacze konik na biegunach chcę pobiegać tak jak inne ktoś huśtawki mu odczepił teraz biega całkiem zwinnie    muchomorek kropkowany dzisiaj biega roześmiany a krasnalek co w nim mieszka obijany jest o ściany    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu     przy jeżynach leży orzech co laskowym nazwać można wiewióreczka go ujrzała lecz nie zjadła bo ostrożna   biała chmurka jest cukrowa watą słodką hen na niebie jak ją ładnie dziś poprosisz na patyczku da ci siebie    oj mróweczka jest wesoła radosnego ma dziś dzióbka pyszny obiad dzisiaj zjadła ma więc siłę „motomrówka”    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu                  (~:]<>~*      
    • Zachwyca mnie ciało niebieskie Ogrzewa Odbija światło Tak subtelnie łączy poczucie Grawitacji   Ten zachwyt krąży we mnie po orbicie Wokół kosmos Czernieje Zza powiek łatwiej wtedy Naszkicować ideał      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...