Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Monolog Norwida.


Rekomendowane odpowiedzi

Uniosłem dobro, by poznać ofiarę
złożoną wiecznie pod zburzonym carem
i dobro trwa.
Choć los zaciera historii kryształem
wolności ludu i szlochania małe,
to wciąż ból znam.
Nim minie zwyczaj uniesienia trwogi
nad klęską wiary w nieskończone bogi
Coś ludziom dam.

Głęboko w sercu nadzieja skrywana
na przyjście wtóre niechcianego Pana,
co sam jest Znak.
Nadzieja wieczna jak jądro ciemności
zrodzone w ogniu jaskrawej miłości
i prawdy szlak.
A wszyscy winni jak mroków żołnierze
szemrzący rychłe drugiego pacierze,
bo kusi BRAK…

Uniosłem ciężar, by doznać uczucia,
co niegdyś było, a dzisiaj głaz wzrusza
stopiony śnieg-
nadziei jasnej i wiecznej płynności
ogniwa serca i żywej boskości,
co u stóp legł-
by zrodzić prawdy pęknięte kryształy
i stać się smutku orężem dojrzałym
i nadal biec.

Wiwatem serca dosięgnąć przebrania
i zerwać maskę czułego mijania
jak Bunt moc dał.
Nie będąc światem, a ludźmi zostając
istoty własnej skrytą nicość tając
tęczami dnia.
Kolorów wstęgi widziane oczyma
tyranią czarną jeden ślimak trzyma,
co Prawdę skradł.

By sobą zostać i widzieć oczami
czystego serca za uczucia łzami,
co broni nas-
Przed światem świata cierpiących ucieka
bo nadal tego lepszego czeka,
nie widząc gwiazd.
A gwiazdy święcą w własnej ludzi głowie
tętniącym sterem w skromności ozdobie…
A sterem- Wiatr…

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Przeczytałem, ale nie znam się na poezji rymowanej i większość tego typu prób nie podoba mi się, więc mój komentarz nie byłby obiektywny ani merytoryczny. Niech Pan wklei wiersz do działu jakiegoś np. dla początkujących, tam powinien się ktoś znaleźć, co potrafi ocenić rymowany wiersz. Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Ewelina ...  KOBIETA jest jak diament obiekt pożądania westchnień miłości zazdrości ...  Pozdrawiam serdecznie 5*  Miłego dnia 
    • Jest życie i my tam jesteśmy Otwarte okna na życie są Świat samych życzeń... Barwy życzeń i barwy życia są różne Jesteś moim życiem , kolorem mojego serca Gra orkiestra , nie ma prądu , jest akustycznie Będę z tobą przez resztę mojego życia Kocham życie i kocham Ciebie Pytam się o życzenia , bądź moją miłością Żadnych życzeń , tylko życie                                                                                                       Lovej . 2024-11-30                          Inspiracja . Życzenia i życie . Jakie jest w życiu
    • Brzask lekko uchylił powieki. Zachłysnął się rześką rosą. Paletą pasteli ziewnął i zstąpił stopą bosą…   Na zielonej łąki odcienie, na przeciągające się cienie, na skrzydła motyli niemrawe, na wrzawę budzącą się w trawie.   Na sosny blaskiem skąpane, na szepty jasnością wyrwane, na kwiaty co z barwą igrają, na wszystko co sen swój przerwało.   Ten   brzask rozlał się promieniami po najciemniejszych zaułkach. Paletą pasteli smagnął. Zakukała kukułka.   Rozedrgały się w liściach głosy. Strumień przeczesał falą włosy. Obudziło się życie w świerszczach. W skrzydłach już muzyka trwa pierwsza.   Złota plama spłynęła z nieba. Ciepło w kamieniach się wygrzewa. A mgła jak wstydliwa kochanka, umyka przy krokach poranka.   Już brzask z pełnym dniem się przywitał. Wymienił się ciepłym spojrzeniem. By jutro znów o tej porze obudzić wszystko tchnieniem.
    • Zawodzą, ale ile z nich funu:).  Pozdrawiam
    • @Bożena De-Tre Zapraszam Poezję na Targi Książki we Wrocławiu…wyjdżmy do ludzi…pozdrawiam, @Bożena De-Tre …Poezja to życie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...