Mogiła...

[Tomasz roman]

w groby patrzę,w groby wierzę
mogiła prawi jak dom - w otchłani
lubą przestrzenią cialo okryje
ciepłem,robactwem,i wodą obmyje
stopy,pliczki,samą skórę,i kości...
ja tylko nadzieją żyję - faktem



nie ma brata,taty i matuli
jest ciemno,ponuro,gwarno
cząstki gleby między sobą gwarzą
kto i jak,nikt cię nie przytuli...!
i z błękitem jest marno...!
i tylko upiory tak marzą....


czy wolisz milczenie,czy głośny krzyk
czy śpisz,czy głodny,czy spragniony chodu
brak ci wolności,brak tchu,brak głodu...
wielbisz tylko ostatni podarunek...
od wspaniałego losu.
możnoś nowego płodu....

[Krzysztof Adam Meler]

"Lecz zaklinam" niech roman nie traci już weny
i przed światem niech wzniesie oświaty kaganek,
co w światłości zostanie pośród naszych cieni,
i łaskawie wciąż piszę, co ja nazwę Darem!...
Słowa prozy chyba zbędne.
Pozdrawiam

[Tomasz roman]

ale dlaczego negatywny?

[Krzysztof Adam Meler]

Nie zrozumiałeś. Wenę rzekomo traciłeś wczoraj. Proszę więc swoim "zaklęciem", byś zawsze pisał jak dziś.
Pozdrawiam.
PS Czytaj dokładnie!:)

[Tomasz roman]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ok, przepraszam za gapiostwo, i dzięki,
P.S wrzuć swój wiersz, niewątpię że to znów będzie dzieło, niewątpię...

[kaja-maja28]

Ładnie.
No nie da się ukryć cmentarz jest drugim maistem w mieście.
Lubię cmentarze.
Pozdrawiam milutko

[Anna Jędrzejewska]

Apokaliptyczny, budowanie nastroju to Pański as w rękawie i niech tak pozostanie

[Tomasz roman]

rzeczywiśćie, mogiła to nasz drugi dom...

[Krzysztof Adam Meler]

Ale romanie....
Ja do współczesnej dodać mogę po tygodniu od rejestracji. Jestem tu od wczoraj.
Pozdrawiam

[Tomasz roman]

ja tutaj jestem od dawna i niewiedziałem, trudno, za tydzień, pokażdesz światu coś...