Sonet o czterech półkulach

[Tomasz roman]

jedna, jest najśmielszym przykładem biedoty umysłu
druga, prawdziwym złotem startym na pieniądze
trzecia kocha wszystko, co tylko wzrokiem zdobędzie
a czwarta odda wszytko by rozbawić do cna skromność zmysłu

O czym jeszcze nie powiadali,o czterech pół-kolach braterskich
które wieki nad wiekami ,w cwał wpadały swojej nędzy
tak okrutnej, śmiał się aż im prosto w oczy brak p-i-e-n-i-ę-d-z-y
które ocierały na ten czas blizny dłoni Herosów - bochaterskich


im więcej jedna zaważyła,tym więcej druga odjeła
im jednej więcej się zamarzyło, tym drugiej się spełniło
a że to częsći mózgu,świata i rady, zwarta rzecz - mędrców ujeła


śpiew jest z głosu - ale za barków jest głód syty
bawienie się, jest czymś w rodzaju arogancji
cztery pół-kule świata są tylko dla zysku, pozostałe ddo roboty!