Dworzec

[Sebastian_Pietrzak]

uciekł mi pociąg
czy mogę złapać pana
skoro już wpadłam na tę sympatyczną minę

mam tyle rzeczy na głowie i poniżej że ciężko
doszukać się biletu

słodki zapach płynów hamulcowych we włosach
i te spracowane dłonie potrzebujące czegoś żywego w zasięgu

mój obrzezany język opowie ci mnóstwo historii
wyssanych z palców nie jednej podróży

lodołamacz wysuwający się z torebki
z subtelną nalepką w kształcie czerwonego
kwadracika i ze śliniącymi się literkami
najlepiej zabija czas i wszelkie poczucia win
moja winnica zawsze otwarta całą dobę
lekarstwem na każdą wątpliwą ość

lubię powolny taniec na brzegu kieliszka
i wspólne tonięcie bez spojrzenia w górę

[Oxyvia]

Różne sytuaje można tu sobie wyobrazić. Mnie ukazała się dworcowa podrywaczka (oczywiście nie bezinteresowna), umilająca profesjonalnie czas samotnym podróżnym, czekającym na pociąg (zwany inaczej pożądaniem).
Fajnie napisane.

[Amelija_Em.]

To bardzo dobry wiersz.Trzecia linijka w pierwszej -trzeszczy.

"lubię powolny taniec na brzegu kieliszka"- superowe, ale dzięki zamianie
"i wspólne tonięcie bez spojrzenia w górę" na coś w stylu : osiadania na dnie dałoby lepsiejszy efekt.Takie moje.
Uwielbiam ostatnią scenę z Martina Edena- dlatego nie sugeruj się moim odczuwaniem.

[Rafal Bielan Wierzbicki]

"wątpliwa ość"... [bomba] a u mnie w piaskownicy niewątpliwa przyjemność z czytania Pana kolejnego tekstu. Idzie Pan Sebastianie dobrą drogą - i tak jakoś widzę, że w całym tumulcie poszukiwań wreszcie Pan zaczyna coś odnajdywać - może artefakt ;)

pozdrowienia [z efektem wniebowstąpienia]