Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Płomień prawdy

Tomasz roman
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Tomasz roman

Tomasz roman

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Niewielu jest-prawdomównych-

pozostali - drwią wiecznie

przeto niegrzecznie

zwać ich od równych



Ich slowa przeplata strach-

wmyśl wpadają treściwą

iskrą są-bach i bach!

bąbą są prawdziwą!



Lewe ich skronia są prawymi

prawość ich zakłamana

warto ich zwać-zakazanymi

i rzucać-do kapłana



Kpią ich pokraczne czyny

zwią się dobrodziejami

nazwijmy ich-klętymi diabłami

i porzućmy-wieczne gody


Oto oni-czasowi wielcy

nad niebem się ukazują

więc my-niby mali-palcem ich wskazując

wyrzućmy z sercy!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • E.T.
      Niewidzialna

      Przez E.T. · Opublikowano

      @hania kluseczka Dziękuję. Dobrze jest wiedzieć, że wiersz porusza. Pozdrawiam. Ewa @Dagmara Gądek Dziękuję za komentarz, który traktuję jako komplement. Pozdrawiam. Ewa 
    • Dagmara Gądek
      Niezatapialność

      Przez Dagmara Gądek · Opublikowano

      …jest tu kilka elementów wziętych WPROST z mojego wiersza i dlatego … trudno mi poważnie się odnieść do przekazu.   Powielanie.    Przeprzymiotnikowane do bólu, dodam…
    • Dagmara Gądek
      Dzieci

      Przez Dagmara Gądek · Opublikowano

      @Manek wobec mojej rówieśnicy, w prywatnej (!) szkole niemieckiej stosowano kary cielesne. Opowiadała mi , że kadrę  nauczycielską stanowili potomkowie  byłych hitlerowców, którzy kiedyś sami odreagowywali traumy wojenne we własnych rodzinach…ideologie się zmieniają, a mechanizmy psychologiczne pozostają, dlatego nie wierzę w „ zakończenie epok”, wierzę w cykliczne popadanie w te same błędy, nawet jeśli -  z poszerzoną świadomością…   pozdrawiam.
    • Dagmara Gądek
      Niewidzialna

      Przez Dagmara Gądek · Opublikowano

      Komentatorka powyżej ma całkowitą rację, kiedyś na rynku niemieckim była książka pt.” Schlachtfeld - Familie” - opisująca bez ckliwych ideałów : napięcia, egoistyczne postawy, przestrzenie dla nadużyć - w obrębie rodziny, która w naszej kulturze jest tak idealizowana ;)) Dobrze jest znaleźć sobie hobby ( o ile PL - ka nie jest czynna zawodowo), krąg znajomych, brać udział w imprezach kulturalnych, tyleż tam samotnych, a ciekawych świata osób ! Gdy PL - ka odkryje kim jest,  a dodatkowo przestanie się  postrzegać jako ofiarę ( to fatalny stygmat, rozgrzeszający w zupełnie nieuprawniony sposób, bo należy o siebie  walczyć, nawet z pomocą psychoterapii, bo może być to relacja z toksykiem ) - to wówczas dostrzeże swoje granice i nie pozwoli na ich przekraczanie; należy też  wymusić podział ról, choć już z samym uczuciem to inna sprawa; mogło po prostu przeminąć ( to się czuje, gdy jedno w związku zaczyna mówiąc kolokwialnie kapcanieć  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ), a wówczas… też należy zawalczyć o siebie, choćby kosztem cudzych łez. Lepsze cudze niż własne, powodzenia.  
    • Dagmara Gądek
      niedorosła (piosenka)

      Przez Dagmara Gądek · Opublikowano

      kapitalne; niby wszystko oczywiste, a jednak odkrywcze - dzięki świeżemu podejściu do tematu

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , pozdrawiam :))

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...