Tata

[Agnieszka Szymanowska]

Kolejny dzień stracony,
kolejne myśli się kłębią,
to przez Ciebie...mój Ojcze...
to życie pozbawione jest sensu!

Czy pamietasz swoją córkę,
pogrążoną w rozpaczy?
Przeżywa każdy dzień,
prosząc Boga by złe mysli wybaczył.

Jak mam jeszcze walczyć,
z tym podłym uczuciem,
żeby tylko nie pomylić go
z miłosnym otruciem.

Mam przed oczyma Ciebie
leżącego w ciemnej mogile...
nie mogę zasnąć
muszę przestać o tym myśleć tyle.

Żebyś tylko wiedział jak ciężko!