Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Śmierci odcienie

Lewitacja
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Lewitacja

Lewitacja

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Czarna jest śmierć- tak każdy widzi.
Bo straszna, mroczna i taka niechciana.

Lecz i biała jest śmierć- czysta, nieograniczona,
Światłem szczególnym owiana, dziewiczą tajemnicą.

Żółta jest śmierć- Tak widzą ci, co cierpią.
Bo znieczula na wieki, wieczną radość daje.

Pomarańczowa jest śmierć- tańcząca w swoich ogrodach.

Czerwona jest śmierć- przepełniona agresją, kipiąca emocjami.
Gdzieś między dobrem, a złem osadzona.

Różowa jest śmierć- delikatna w swym okrucieństwie,
Współczująca w obojętności.

Brązowa jest śmierć- stabilna,
zawsze w spokoju wykonująca swe egzekucje.

Zielona jest śmierć- dająca odpoczynek, wyciszenie.
Zachowująca świat w niezmiennej harmonii.

Niebieska jest śmierć- nieograniczona niczym bezkres nieba.
Twórcza- z fantazją zabiera nas z tego świata.

Granatowa jest śmierć- pewnie zarządzająca swą mocą.
Kochająca dyscyplinę, nigdy nie zostawia pracy na potem.

Fioletowa jest śmierć- tajemnicą owiana, magiczna.

Szara jest śmierć- schowana gdzieś za mgłą.
Niby cień chodzi za nami od urodzenia,
By objawić się, gdy zegar wskaże naszą północ.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Poczekalnia

      Przez huzarc · Opublikowano

      @tie-break Bardzo poruszający wiersz o byciu w zawieszeniu, w oczekiwaniu, niby blisko cudzego ciepła, ale jakby zawsze odrobinę za późno, za szybą. Puenta jest pięknie skromna i boli dokładnie tyle, ile trzeba.
    • huzarc
      Jestem tu

      Przez huzarc · Opublikowano

      Gwiaździsta pożoga przegarnia łan podnieba, pnącze ognia rozciągając się w mętną kolumnę powietrza szczelnego jak czerń tuląca trumnę, nad jaką wisi słońca wykluta maceba.   Jestem tu — w owalu światła, u brzegu kresu, niemy, choć głośny; ślepy, choć nadal widoczny; bladym palcem naznaczam szept na ustach mroczny, jak zapis dni ludzkich na krawędzi limesu.
    • tie-break
      Poczekalnia

      Przez tie-break · Opublikowano

      Zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę. Latarnia dławi się od światła. Przynoszę moje śmieszne słowa i karmię nimi obce gniazda.   Dawne ogniska wciąż się jarzą, nie pozwalają mi wejść dalej, niż do zacisza wiatrołapu, gdzie tylko letarg czeka na mnie.   Patrzę na ślady innych cieni, które tu przecież są u siebie; słyszę ich głosy, gdy gorąco pragną się splatać z twoim śmiechem.   Zawsze rozumiem, zawsze czekam, z niewidzialnością pogodzony, bo może jeszcze, może kiedyś - ktoś szerzej jasne drzwi otworzy.   A to co moje, deszczem spływa, jak mgliste krople - z drzew bezlistnych, a to co daję - na stracenie - skrzętnie upycha noc w klepsydry.   Byłem pomyłką od początku, będę pomyłką aż do końca, zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę,  by odbić blask cudzego ognia.    
    • tie-break
      Jest nie tylko wiatrem potrafi płakać

      Przez tie-break · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      O, tak.  
    • Arsis
      Miłość

      Przez Arsis · Opublikowano

      @Mitylene   Wspomnienie twojego imienia   (Autor tekstu: Chris Rea)   Czas upływa I każda jedna łza Musiała już dawno wyschnąć I samotne noce Stały się dziwną formą akceptacji I minęły lata Zupełnie jak mówi stara pieśń Ból z czasem się zaleczył Nie mógł przecież wiecznie trwać Ale przyjaciel Jak głupiec wspomniał twoje imię Słoneczne dni, pijane noce Uśmiechasz się i mówisz "wszystko jest w porządku" Ale zimny, zimny deszcz Na wspomnienie twojego imienia Wybacz mi proszę Jeśli wzruszę ramionami Kiedy będę uspokajał swoich przyjaciół Starzejąc się To nie tak, że jestem zimniejszy niż wcześniej Stałem się po prostu tak dobry w ukrywaniu Tego co czuję bez drgnięcia (mrugnięcia powieką)   Wiesz, jest nadal tak samo Na wspomnienie twojego imienia    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...