Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Sen o życiu na jawie wyśniony do końca
Sen o locie podniebnym od słońca do słońca
Życie biegnie i przemija
Jak kochanka ta niczyja
Jak ten ogień co wypalił się i zgasł
Lecz dopóki choć iskierka
Tli się na dnie twego serca
To potrafi jeszcze ogrzać cały dom
Trzeba, żeby serc płomienie
Rozproszyły mrok i cienie
Rozświetlały ludzkie życia
Pozwalały się zachwycać
Tym, że można jeszcze jeden zrobić krok
Ogień wszak nie myśli o tym,
Że mu zgasnąć przyjdzie potem
Ale tańczy sypiąc iskry w stronę gwiazd
Nie oglądaj się na innych
Niech się tlą w poczuciu winy
Ty się swoim rytmem, swym płomieniem pal
Nic już nie masz do stracenia
Śnij sen aż do przebudzenia
Poleć tam w objęcia słońca
Tańcz, płyń, pal się aż do końca
Swoja drogą idź i nie miej nigdy dość

Opublikowano

Witam Tomku! "swoja droga idz i nie miej nigdy dosc"-odczytalam ze chodzi o wytrwalosc..z przyjemnoscia przeczytalam te dopingujace slowa wiersza (:
"Lecz dopóki choć iskierka
Tli się na dnie twego serca
To potrafi jeszcze ogrzać cały dom " - piekna mysl (;
rytm i rymy zachwiane ,ale i tak mi sie podoba..
pozdr, M+A

Opublikowano

Ogólnie jestem na tak, nie podoba mi się jednak częśc rymów co odbiera nieco przyjemności z czytania, uważam także, iż nie zaszkodziłoby podzielić utwór na strofy - sądze, że przewietrzyłoby to nieco tekst. Kilka ciekawych myśli, sporo błyskotliwych sformułowań... zasadniczo na +
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Wiesław Jasiński... jak miło, że to właśnie przeczytane... :) Dziękuję.
    • Na zima kedy ciamno i tajamno je, to sia człoziekoziu z psirzów wylyźć nie chce. Zgniły nimk siedzi abo co. Po Nowam Roku, jek pozietrze dopasowało, to łu noju zawdy sia draszowało. Dnie i zieczory na Warniji to fejn só. Kele psieca siedzić, cejtunki cytoć, godać, abo patrzypyski przedować, coby na niebzie ziórozie łoboczyć.     Tyle marzeń już śpi nieżywych. Chmury są takie same jak na Fidonisi. Tyś tą jedyną z moich Ziem szczęśliwych. mitycznych nurtów, dziś jakoś dziwnie cisi. Tam Leuke znów klangoru chce jeszcze, żurawi krzyku niczym herosi. Pierwszy skrzydłami tnie powietrze, szyk V ułatwia innym szybowanie. Lecąc tuż za sobą złagodzą świata małość. Za tęczowym mostem znów sny uspokoją. Z nimi tylko Victorii doskonałość. A potem pójdę tam gdzie Isztar szła spać, wszystkie czary napełnię miłością. Tylko nie wiem, czy na sen mnie stać.                         ziórozie- żurawie draszować- młócić zgniły- leniwy cejtunki- gazety patrzypyski przedować- patrzeć bezmyślnie (gwara warmińska)                        
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      :) "Ostatnio", ponieważ jakiś czas temu wysłałem książkę do kilku wydawnictw (ok. dziesięciu :)) i czekałem na jakąkolwiek odpowiedź. Choćby odmowną. Niestety, cisza... chociaż odmowne odpowiedzi już mi się kiedyś zdarzały :))))), więc ostatnio. Nie wiem, ale wydaje mi się, że bez własnego wkładu finansowego ciężko jest cokolwiek teraz wydać... szczególnie jeśli jest się nieznanym nikomu grafomanem ;)   Pozdrawiam. 
    • Refleksyjnie, a to jedna z możliwości, jak będzie. No i ta nicość, która już niczego nie może, oprócz może wywołania smutku u tych, którzy zostali. Pozdrawiam
    • @viola arvensis Oj Violka, w sercu nie ma gratów, tam jest tylko to, co żyje. Pozdrawiam poniedziałkowo :)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...