Przemijanie

[Leon Gutner]

Mijałem cię co wieczór
Lecz nie pamiętam kiedy...
Bez słów i bez obietnic
Umarłem , sam dla siebie

Nie usłyszałem pieśni
Minąłem to cierpienie
A potem , bardzo cicho
Zostałaś mym marzeniem .

Jak zwykła mysz kościelna
Czmychnęła noc przedziwnie
I w twych błękitnych oczach
Ta łza , też wkrótce zniknie

Nie chodzi tu o litość
O wstyd czy o działanie
A tylko o nas chodzi
I nasze przemijanie

A los już przesądzono
Więc o nic cię nie spytam
Gdy milczy się od wieków
To wiekiem bywa chwila

Przemińmy więc tak pięknie
Jak będzie tylko można
Niech pozostanie po nas
Najcudowniejsza postać .

[Witold_Adam_Rosołowski]

Leon - nie do końca rozumiem o jaką "postać" chodzi w wierszu - ale jeżeli przemijanie to dla Ciebie osoba - to też chciałbym ją za rękę czasem pochwycić aby mnie przeniosła o jakieś kilka chwil do przodu

pozdrówko W_A_R

[Tadeusz_Hutkowski]

Witam Panie Leonie

Podoba mi się wiersz
Życzę miłego pobytu

Pozdrawiam

Tadeusz

[Dorma]

Dla mnie wiersz troche smetny..Brakuje mi jakiej ciekawego watku..

Ale rymy ladne( choc moznaby poszukac bardziej oryginalnych) i rytm tez w porzadku.Dlatego ze lubie taki styl i taka forme powiem panu na dobry poczatek - calkiem niezly wiersz..