Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Kochałam się z nim bez wytchnienia, kochałam tak bardzo, że aż brakowało oddechu.. Najbardziej lubię te urywane słowa... koch..am .. Cię! i te emocje cielesne..

Kochałam się z nim w myślach, na przystanku, w tramwaju, zawsze w drodze do niego...

Miałam taka pomarańczowa spodniczke, a on fioletową bluzkę i kochaliśmy się razem, aż do rana..

Czy teraz jest już koniec? Teraz, kiedy wałśnie dochodziliśmy do szczytu? Do szczytu marzeń? Do szczęścia? Czy teraz będzie gwałtowny odwrót?
Bardzo się boję...

Bardzo

A on tak zawsze czekoladowo całował...

Opublikowano

Co to jest? Utwór literacki? Już wiem, to fragment twojego listu do koleżanki. Zanim go wyślesz chciałabyś abyśmy wskazali wszelkie niedociągnięcia tekstu.
1) "Miałam taka pomarańczowa"
2) "kochaliśmy się razem, aż do rana" - bez "razem"

Tekst jest koszmarny. Zero starania się. Potworne niechlujstwo.
Podsumowując: kompletny brak szacunku dla czytelnika, co w literaturze jest grzechem największym.
Pozdrawiam, życząc właściwych po moim komentarzu refleksji.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • …słownym golem ?, tutaj jeśli już to zdecydowanie obok bramki ;), bo produkcja ciężkawa jak ołów a i wnioski cóż, nielotne, toporne. Nietzsche twierdził, że każdy kto pracuje tyle, że ponad 2/3 czasu do niego nie należy, jest … niewolnikiem,( ale uczyć się warto, oj, warto, to na pewno warto! )…
    • @piąteprzezdziesiąte wiesz co.. też coś ostatnio zauważyłem; chyba będę musiał zmienić czcionkę - czarna mnie pogrubia ps. najlepsze jest to, że akurat wierszyk, o którym mowa jest w miarę prosty; gdy czasem coś napiszę to zastanawiam się sam, dla którego pokolenia (po naszym) ja właściwie tworzę; u Was na portalu ja tylko 'pomocniczo' publikuję i nie każdy nowy wiersz - wszystkie po kolei od nr. 470 (tamten portal uległ likwidacji) mam teraz na "Twoje Wiersze" - może kiedyś przejdę na stałe do Was, tymczasem to jestem tu tylko sporadycznie i wcale nie angażuję się w czytanie i komentarze u współ'użytkowników.. nawet u nas nie nadążam - trzeba się skupić na jednym pzdr. serd. i dziękuję mimo wszystko

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Chciałby być bohaterem Dzielnym młodym rycerzem W zbroi srebrno błyszczącej Z pozłacanym – szkaplerzem   Marzy o koniu karym (Siwy również być może) O pięknej narzeczonej W bielonym świeżo – dworze   O przysięgach podniosłych I o pieśniach pobożnych O tarczach wielobarwnych O życzliwości możnych   O turniejach prześwietnych O wrogach pokonanych O damy pocałunku Który ukoi rany   Nienawiścią do zbrodni Do kłamstwa – często dyszy Lecz szepnę wam na ucho Bardzo boi się – myszy…  
    • @słownygolem najciężej to jest lekko żyć - pozdrawiam serdecznie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Życie to droga, wśród świateł i cieni. Niekiedy w zachwycie, a czasem w udręce. Chwilą się mieni jak liście na wietrze, a serce mu bije – cichutko naprędce. W uśmiechu i we łzach, w rytmie tej przemiany. Nic nie zostaje, lecz wszystko przepływa. A w tej wędrówce, choć nieustanej, ukryta jest prawda – Tak, warto żyć - chyba.   Rzeszów 21 06 2025
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...