Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Obok wszystkiego

każdy potrzebuje bohatera dla siebie
z czuciem
poić złudzenia
wędrówką zmysłów
od brzegu, od ostatniego stopnia
zapachem świeżego drażnić

tam poczuła smak nieba

do przystani zbawiennej, na szczycie, bo pod stopami
trawnik uwierający niepotrzebnym
ostem, którego nie sposób udomowić

to jego porzucił bóg

nie był jak zioło, zbawienny serdecznik
czy rześki wiatr bieszczadzki
wręcz przeciwnie
był nagim
instynktem
niezależności

budzi się nie sobą
nie dla siebie

obok

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To już zabieram sobię.
Ale pozostałych strofach też dużo ładnego.
Pozdrawiam

PS. Czy mam jakieś przywidzenia, czy może było tu coś jeszcze Twojego?
Tak kilka wierszy niżej?
było, przewiał wiatr od szczecina do bieszczad....sama złość bez zdania racji;))))
serdecznikiem Piotrze, serdecznikiem,
Opublikowano

no, nie, to była złość, bez złości....


skrada się kocio
zamleczona do żywego
przedsionek zastawka
stary mebel

firanka wydymana
tak po ludzku czuje strzępy
koniec oczywisty
soczyste trzaśnięcie
za okno
*

no może tytuł nie za bardzo adekwatny,jak myslisz?????

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...