Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czy pamiętasz jeszcze
świt budzony wnętrzem dłoni
ciche śpisz

drzemiące obok ciepło
kuszące nieosłoniętą bliskością

promień słońca otwierający powieki
kwitnące czułością tęczówki
kiedy pochylałeś się nisko

wilgotny aromat
potęgujący zachłanność ust

czy pamiętasz jeszcze
codzienny rytuał
prowadzący ku nirwanie

07.05.07r.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Początek - to chyba: "mrrrr"? Ale mężczyźni zawsze inaczej nazywają te same uczucia. ;-)
Dlaczego ostatnia strofa psuje klimat? Dla mnie ona jest pointą i wręcz szczytem!
Amandaleo, bardzo nastrojowy erotyk! Rzadko czytam coś, co tak silnie i dokładnie (!) budzi we mnie najlepsze wspomnienia. To jest po prostu prawdziwe.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Początek - to chyba: "mrrrr"? Ale mężczyźni zawsze inaczej nazywają te same uczucia. ;-)
Dlaczego ostatnia strofa psuje klimat? Dla mnie ona jest pointą i wręcz szczytem!
Amandaleo, bardzo nastrojowy erotyk! Rzadko czytam coś, co tak silnie i dokładnie (!) budzi we mnie najlepsze wspomnienia. To jest po prostu prawdziwe.


Ciszę się Oxyvio, że dzieki moim słowom wróciły najlepsze wspomnienia :))
Pozdrawiam
Lidia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Co złego jest Witku w nirwanie??
Dzięki, że zajrzałeś :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Lidia

nie - nic złego - tylko czasem uzycie obcobrzmiącego słowa troszkę wybija
wiem, bo kiedyś wiele rzeczy napisałem z takimi i innymi brzmiącymi, hihihi

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

nirwana to stan wyzbycia się wszelakich pragnień, więc w jakiś sposób ładnie pasuje do końcówki, przecież nawet miłość po jakimś czasie zachodzi w przyzwyczajenie, które już taką swoistą namiastką nirwany jest..
pozdoba się i tęczówki też na plus
pozdrawiam Jimmy

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Litwo! czy mnie jeszcze miłujesz czy myślisz o mnie jak moja Ojczyzna czy tęskno wypatrujesz z wiarą wskrzeszoną PPna pokuszenie.    A gdy wracać będę na Macierzy łono  i w Ostrą Bramę zanosić pokuty  to z Góry Krzyży spójrz na mnie łaskawie ujmij od kończyn i bez miar błogosław.   W miłości nie rachuj a kwieciem pachnącym w krąg ciżby się wlewaj a rozlej przytomnie  po placach przelatuj a złotym promieniem  Żydom na kramach przyświecaj usłużnie.    Powtarzam te strofy pobożnie cytuję  co wiarę w narodzie przez wojny trzymała  i teraz to stojąc u progu katedry  tę noc ponad głową gwiaździście rozkładam.    Bo na nic błagania wróg stoi na powrót  i jak przed wiekami tak teraz się kłębi  aż znowu musimy walić w tarabany  i trąby bojowe wydobyć z odmętu.   Tymczasem przenoś ponad głowy dachów  gdzie duchy szlacheckie tej ziemi się tłoczą  gdzie kurze bojowe powietrzem zakręcą i w nozdrza podetkną mi wonie morowe.   Tak pójdę polami na dawne stanice  biel kwiatów obaczę i zerwę je w słowach gdzie zieleń wezgłowia zachwyci me lico  Ukłonię się wiatrom wiejącym od nowa.    W rozstajach wiekowych kapliczek gromada  gdzie szlachcic się żegna i z konia nie zsiada  i zatnie rumaka popędzi przed siebie to czasu przeszłego świadectwo da w niebie.    I ja swoją miłość przytulam tak czule trochę opowiem by żałość w niej wzniecić  lecz wolę w jej oczy spoglądać i marzyć by nigdy tych wojen mój naród nie przeżył.   Idziemy a Wilno po bruku nas wodzi Maryja już tęskno przyciąga do siebie  na drzwiach pocałunek pokutnie składamy a w puszkę pątniczą wrzucamy medalik.   Ach przestań już myśleć przeklęta ma głowo  nie wskrzesisz umarłych z popiołów nie wstaną  naręcza bukietów rozrzucisz po polu na Rossie co świadkiem przez wieki zostanie.    
    • Nie było nic  Przed tobą    Nie było nic  Po tobie    Prawda pogrzebana  W słowie     
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ...z vice versa w samej rzeczy nic nie wyszło, z drugiej strony poezja zyskała:)
    • @yfgfd123

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Rzadko kiedy czasomierz czy też zegarek na piekarniku dostępuje zaszczytu w prozie, a tym bardziej w poezji, a więc ukłony za pomysł i jak dla mnie próba prozy udana. Pozdrawiam serdecznie. :)
    • @Simon Tracy Akcja przybiera na rozmachu. Czekam na ciąg dalszy. Pozdrawiam!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...