Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Z twarzą Anioła


Piotr Zaborski

Rekomendowane odpowiedzi

W tej to aurze tak ponurej
Jednakowoż tak łagodnej
Ciągną się za sobą sznurem
Twoich oczu jasne ognie

I Twych włosów miły zapach
Co urodą Twą rozkwita
I Twych dłoni miękki dotyk
Z moim sercem już się wita.

Tyś Aniołem tak przeczystym
Za woalką piegów skrytym,
Tyś mi ptakiem tak nieziemskim

Choć nieziemskim, tak obecnym.
I choć nie chcę, to i wziąłem
Słodką chwilę pocałunku

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...