Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wiec przyszla pora by odmakac
rozejrzec sie dookola
parasol wlasnie przestal plakac

To po to bylo tak sie martwic
o ta ulewe i te gromy?
a burza wpadla tu na zarty
i teraz tylko mokro po niej

Kosmos sie zamknal w moim ciele
fragile coraz mniej widzialne
strumien co bije po nadzieje
jak strugi deszczu niewidzialne

To po to bylo mi sie suszyc
by dalej mokro bylo we mnie?
deszcz sie w me zyly zawieruszyl
i plynie i tak jest codziennie

Opublikowano

Wiec przyszła pora by odmakać
rozejrzeć się dookoła
parasol właśnie przestał płakać

To po to było tak się martwić
o ta ulewę i te gromy?
a burza wpadła tu na żarty
i teraz tylko mokro po niej

Kosmos się zamknął w moim ciele
fragile coraz mniej widzialne
strumień co bije po nadzieje
jak strugi deszczu niewidzialne

To po to było mi się suszyć
by dalej mokro było we mnie?
deszcz się w me żyły zawieruszył
i płynie i tak jest codziennie

Opublikowano

Mnie też się podoba. Lubię wiersze Krzysztofa. Mają w sobie taką melancholię, która jest mi też dobrze znana.
Ale On - na tyle moich komentów - dotychczas nie odpowiedział na żaden...
Miło, że nareszcie zainstalował sobie rodzimą "wymowę".

Opublikowano

Sorki oxyvio ze nie odpisalem ani razu tobie.Przepraszam.Ciesze sie ze lubisz mo poezje.Niestety nadal nie mam polskiej czcionki a te polskie znaki w ostatnim wierszu to dzieki temu ze pierwsza komentatorka poprawila wiersz.

Pozdrowki dla wszystkich.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...