Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

na milczenia łonie


Rekomendowane odpowiedzi

słońce w salonach jeziora
rozsiało uśmiech
w głębi porcelany
blask twarzy skąpało
zatapiając bose stopy
w soczystość polany

wiatr nakrył do stołu

podmuchem nadziei
pachniały godziny w pogoni
za urwaniem czasu
przemykając opodal śpiącego
lekki krok umyślnie stawiały
by nie spłoszyć

wtem z szelestu otchłani
fala czubkiem palców wrosła
w nową myśl
rodząc oddech dnia

jeden dotyk
utajona moc posiadania
potrafiąca zmienić rysy
w dłoni mieszcząc łzy

a oczy
o te łzy piękniejsze

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...