o intelektualistach wiosennie

[Antoni Slawbicki]

zamknięci w ścianach własnego umysłu
zdolni do wzlotów, karmieni słowami
szydercy, cyniczni prześmiewcy innych
intelektualiści kochani

wlot myśl najgłębsza na wskroś prześwietlona
dno czwarte w pól chwili wykryte
zaiste cudnie mieć rację

bo to już było
puenta bez mocy
temat po stokroć spalony
słowa dobrane szkaradnie

a tam za oknem słonce przypieka
dzień coraz wcześniej się budzi
a wiersze pisać nic więcej nie znaczy
że ktoś się zgubił i teraz marudzi

[kyo]

1 i 2 strofa okropna, reszta ujdzie, ale bez rewelacji. pierwszy wers czytałem może ze 100 razy już, litości!!! pozdrawiam

[Marlett]

Antoni!
Pomimo wiosny w ścianach pozostanie tak samo:)))++
Słońca!