Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

za twoje i moje winy
przepraszać nie umiem
jestem niedoskonała
jak potrafi być człowiek

to nie była droga do nieba
otwarta w twoich ramionach
we śnie też się umiera

nie dane było zapomnieć
i uciec myślom zazdrosnym
w inną stronę adresu nie ma

Opublikowano

wiersz sprawia wrażenie miejsca w którym już się było, coś tam swita w pamięci ale człowiek nie może do końca skojarzyć faktów ze sobą

czyli pewna powtarzalność ukazywanych obazów która tu się pojawiła spycha oryginalność utworu do kąta i można przejść przez tekst obojętnie
a mój subiektywizm właśnie tak zrobił

niemniej pozdrawiam
już nieco sennie i ziewająco(-:

Opublikowano

Macieju!
Codzienność wzrusza nas, boli, czasem zachwyca
i przeraża powtarzalnością.
Cóż ,nie trafiłam w gusta,
ale cieszę się ,że czasem odwiedzasz.
Dziękuję i słońca życzę:)

Opublikowano

Do mnie subiektywnie bardzo trafiło! Walorów warszatowych nie oceniam, bo tu emocję wzięły górę... :)

za twoje i moje winy
przepraszać nie umiem
(...)
to nie była droga do nieba
otwarta w twoich ramionach
we śnie też się umiera
(...)
w inną stronę adresu nie ma


A to najbardziej...

Opublikowano

To ja tak w pospiechu (komentarz, nie wiersz, bo Ten już czytałem wcześniej :)
Zmieniłbym 6 wers, ta "droga do nieba" prowadząca przez ramiona trąci trochę, że tak powiem, maturalnym egzaminem dojrzałości...
Proszę przemyśleć uwagę :)
Pozdrawiam za to seeerdecznie!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Każdego z nas dopada jakaś niemoc, a tej twórczej chyba doświadczył każdy poeta. I choć to dołujące uczucie z pewnością minie. Trzeba cierpliwości. Natchnienie pojawia się często w ułamku sekundy, wystarczy maleńka iskierka.  Papier zaczeka, jest cierpliwszy od człowieka. Pozdrawiam.
    • Ach ta zmiana czasu:) Doskonale ją osadziłaś w pierwszej cząstce, w dodatku w parze z Vivaldim. Cóż chcieć więcej...  Całość świetna, niezwykle klimatyczna, nie mówiąc o puencie, która w ujmujący, subtelny sposób oddaje upływ czasu. Bardzo mi się podoba takie obrazowanie. Piękny wiersz. Pozdrawiam. 
    • @Nata_Kruk @Leszczym @Berenika97 pięknie Wam dziękuję za komentarze. Wasze słowa i interpretacje są bezcenne.   @Nata_Kruk @Berenika97 dziewczyny  trafiłyście w punkt z komentarzem.    @piąteprzezdziesiąte @iwonaroma @huzarc dziękuję za obecność i uznanie wierszydła. Pozdrawiam. 
    • @Berenika97 ... nie każdy brak słów ...   milczenie  wplata się w myśli  chciałoby powiedzieć … skąd wziąść śmiałość  ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego popołudnia     
    • Pogodziłem się z samotnością przez pewien czas się gniewała gdy uprawiałem miłość z miłością ona na mnie z tęsknota czekała przepraszam wybacz już wracam wzięła mnie czule w ramiona staliśmy tak we dwoje od końca w milczeniu godząc się bez słowa ona najwierniejsza z wiernych zawsze każdą miłość wybacza moja przyjaciółka wróg zakochanych gdy uczucie umiera do niej powracam i znowu jest nam dobrze razem chociaż czegoś ciągle brakuje kiedy z nią jestem o innej marzę gdy innej nie ma ją akceptuję lecz kiedyś znowu samotność zdradzę
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...