o t o

[taka marysia]

tu masz swoja wiosnę
tu masz wieczory południa poranki
co zrastają się w twojej głowie
tanią imitacją skóry człowieka. patrzeniem

to są pojęcia oczywiste: rybka córka pies
właściwie można udowodnić się siedem razy
mnożyc przez dwadzieścia cztery i pustą lodówkę
raz jeszcze:
oto pojęcia wątłe i blade
z braku zapełniaj nimi przestrzeń między palcami
wiąż u powiek bardzo cienkim sznureczkiem

oto masz swoją wiosnę
flotyllę gołębi pocztowych z popiołem
obleczonym w folię i bibułki po egzotycznych
pomarańczach; trawi cię retusz dawnych zdjęć
kartek w kalendarzu. podprogowo rzucany cień:
oto masz swoją wiosnę oto masz

[demolkaa]

wypieprz wątpliwy bezdech, a fuj;)