Beethoven

[artf]

Zawisnęły dźwięki w błogiej ciszy,
pełne żalu i cierpienia,
zmuszone dojrzewać w agonii smutku.
Melodia milczy pogłębiając ciszę,
wbija się coraz głębiej
w tę bezdenną otchłań.
W tym krzyku ciszy
milczenie ma większą wartość
stając się kolejnym zmysłem
mistycznie ogarniającym serce,
będące źródłem wszystkiego.
W nim jednocześnie milczenie i cisza
prowadzą cudowny dialog ze zmysłami.
Kompromisu nie ma.
Milczenie pozostało milczeniem.
Cisza pozostała ciszą.
Serce - wciąż takie same
bijące ciszą w bezdennym milczeniu....