Zegarek

[Kalinka]

Jesteś zegarkiem mego czasu
Mała wskazówką przemijania
Sekundą potu na mej skroni
I amatorem zaczynania.
Jesteś czystą kartką wyobrażeń
Lekką, zwiewną nicią myśli
Spojrzeniem nikłym, prawie żadnym
Konserwatorem tego, co kiedyś.
Jesteś ciepłym, żywym uśmiechem
Obrazem pragnień i cichych zaklęć
Szeptem wśród koron mych zmysłów
I szalonym biciem serca.
Jesteś muśnięciem dłoni
I drżącą tego konsekwencją
Dobrem ukrytym w spokojnym głosie
Milczącym dialogiem siebie
Podmuchem zwierzeń w mych włosach
Moim jedynym ratunkiem
Jedynym przyjacielem
Odnalezionym spokojem, ukojeniem
Kolorem przyszłości, barwa duszy
Końcem, początkiem, wiarą, zaufaniem
Domem, schronieniem, zmartwychwstaniem.
Nieosiągalnością w pigułce marzeń.

[Lilianna Szymochnik]

Ten wiersz,ma coś w sobie:
Tytuł mnie tylko zadziwia,
nie pasuje mi,z dialogiem
dalszych słów całej treści.
Bo jak zegarek-tak może,
-np.-być-zmartwychwstaniem?-itp.

Pozdrawiam-J.L.S

[Grzegorz_Kulesza]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Grzegorz_Kulesza]

"Szeptem wśród koron mych zmysłów"

Szum wystawiony na porywy smagłego wiatru
Odnajduje w sobie gdy kończy się trwanie
Spokojem spojrzenia wstępuje do odwiecznego teatru
I szukam odpowiedzi na postawione pytanie.