Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Miłość ziemi króluje
i samego sięga Boga.
Zdolna do wszystkiego,
z tego jedynego uczucia
wielka idąca potęga.
Wybija w rajskie źródła
i płynie ujściami, jak rzeka
w wielkie oceany świata.
Ognie płoną jej wiekami,
a ludzie wciąż umierają,
ale rodzą się odnowa,
w reinkarnacji prawda?

Gdyż prawdziwa miłość
niebem Boska - niezniszczalna.
Co ty człowieku, możesz wiedzieć?
czy znasz początek zarania -
wiecznego "embrionu poczęcia".
Cóż znaczą teorie w słowa
przekazywane zaraniem -
w duchem idącego pokolenia,
ale prawdy to nigdy?,
rozumem nie ogarniesz.
Skrywa je niebiańska kotara
odwieczna ludzka tajemnica.

Kosmos przeznaczeniem kieruje;
i tam jest gwiazda twoja -
a głosem idzie wyrocznia.
Ona kształtuje naszą osobowość
i nadaje nam, tego znaczenia.
Z góry!Jest już tam wiadomą!
Jest znaną z faktu rzeczą,
naszą jedyną w tymże celu,
tam kroniką stoi zapisana.
Więc żyjemy, tylko dla niej!
Ciało z iskry tchnięte w ducha,
z uczuciem miłości dla kochania.

Opublikowano

wrociłem
po tak dlugiej przerwie podczas ktorej przedzieralem sie przez teksty polski ustaw nadal nie potrafie doczytac do konca twoich (Po)tworow ktore w swej bezgranicznej pysze smiesz nazywac poezja
w dalszym ciagu ignorujesz wszystkie rady i inne wskazowki a takze wiele innych rzeczy do tego obrarzasz innych tylko dlatego ze chca pomoc a to juz przesada
ale w koncu znalazlem zastosowanie dla twoich Po(tworow) beda one wykorzystywane do znecania sie nad wrogimi agentami zaden tego nie wytrzyma wiec sukces masz juz zapewniony

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 Nie narażasz się, dziękuję za komentarz, pozdrawiam :)
    • @Alicja_Wysocka  pewnie narażę się Tobie,  Twój wiersz jest ciekawy, brzmi jak pewnego rodzaju zniewolenie miłosne: bo są wymagania, aby doświadczyć pewne uczucia( mniemam dobre) "zostaw mi mi słowa". Wyczułam też delikatne ostrzeżenie dla niego żeby uważał, "będziesz pamiętał?.   Ale jeśli  to zobowiązanie i oczekiwanie  jest z dwóch stron to wszystko jest ok    
    • Czas wydaję się wrogiem, jednak nie... On neutralny jest, idzie dalej i nie zważa na nic. My próbujemy go zatrzymać choćby na chwilę, jednak on z każdego uścisku uwolni się.   Nieważne co się stanie, czas pędzi do przodu... A my razem z nim, Więc nie lękajmy się, nie przejmujmy się, nie zatrzymujmy się. Bądźmy jak czas, idźmy dalej do przodu, bo wkońcu i nasza sekunda minie, i każdy o nas zapomni.   Wykorzystajmy te naszą sekundę jak najbardziej się tylko da, Przejmując i zatracając się nigdy nie spełnimy swoich marzeń, a nasz piasek czasu zniknie i pozostanie tylko niedosyt...
    • @Migrena A ja myślę, że to, co napisane zostaje dłużej niż to, co powiedziane. A błędy? Można wrócić i poprawić. Powodzenia :)
    • @Migrena poetycko bardzo  i pięknie. Napisałam wcześniej u Ciebie pył ma przeszłość, bo zostają nasze wspomnienia i miłość. Bo przeszłość miała też imię. Teraz trochę metafizycznie i za I Kantem- który stwierdził, że obserwowane na niebie mgławice, mogą być pyłem z którego powstają gwiazdy i planety.   Tu pył  też nie umiera- u Ciebie, nie jest echem, rezonuje miłością przekraczając wszelkie granice.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...