ale to nie tak

[seweryna żuryńska]

chcę odnaleźć ścieżkę do siebie
zagubiłam dotyku smak
równinami na pamięć brodzę
ale to nie tak

traumatycznie szarpią się zmysły
chyba mieszka już we mnie wrak
zarumieniam uśmiechem ciszę
ale to nie tak

w szklanej kuli wciąż szklane dłonie
soczystości krwi duszy brak
chwytam chwil barokowe tony
ale to nie tak

płytki oddech wychładza skronie
walczy we mnie przykuty ptak
dokądś biegnę za czymś wciąż gonię
ale to nie tak

[zak stanisława]

jest w ulubionych, palmowo Seweryno! ES

[Stefan_Rewiński]

Kiedy "dokądś biegnę i za czymś wciąż gonię"-to jest na tak. Wiersz zmusza do refleksji. Pozdrawiam, Stefan.

[seweryna żuryńska]

dzięki za wizytę i jak zwykle miłe słowo
to już zaczyna pachnieć spętleniem dusz, jak by rzekła słynna dziewczyna wzgórz

a tak na marginesie, to mnie żal w życiu nie błędnych decyzji, nie przegranych spraw, a odpuszczanie sobie czegokolwiek, odsyłanie na potem
bo potem ... często już ma inną postać i nie wraca miniona szansa, darowana nam
życie trzeba jednak pożerać, choć to banalnie brzmi

pozdrawiam
seweryna