Z objęć miłości kochania

[Lilianna Szymochnik]

Budzi się z nagła!Tak gwałtownie i niespodziewanie
z iskry wnętrza wybucha wulkanem i spływa w lawinie
wszelkie zmysły grają i czarują z mocy,z tej siły magicznie
w transie hipnozie a w sercu rozkwita,tymi łąkami w kwiecie.

embrionów z fluida odradza się idące,nam to w uczucie
kołuje myśl w głowie uparcie-rafą skały fali w tan lawiruje,
jakaś telepatia działa w jawie z magnetyzmu,w tym kosmosie
gwiazda przeznaczenia idąca,ku tobie łuną niebu oku rozbłyśnie.

Jak cień podąża i w uszko słodko tobie coś?-ćmą raz szepnie
jest silniejsza od ciebie w łaknące sercu,rai ustami w pragnienie
wpadłeś w sidła zastawione,w nici objęć-w tory lepiącej pajęczynie
w impas ślepy korytarze kręte,w nieznane labirynty ciemności obłędne.

W macki objęć z miłości największej w tańcu wiruje potędze
opływającej w słodycze w rajskie ogrody,bijące źródła anielskie
łożem z ciała więzień w twierdzy,tejże celi,a tam i z mocy biegnie
jesteś skazany wyrokiem łańcuchem skuty,z kulą u nogi,na szczęście.

Czary działają rzucone z uroku i wieje z lotu wabiącym w kochanie,
przez pocałunki lecą śmigłe z łuku strzały ciału tańcom walca w euforie
Kupidyn przebił dwa serca i złączył w zespoleniu oboje połączył,w te całe
w jedności skleił w plastry rozkoszy i delicje swoje w słodycze miody rozdaj

W pochodniach ognia żary z łuny blaskiem gorąc uderza w promienie
rozpala ognisko,dla pożarów-w tym igrającymi iskrami bije ciepło żywiole
w pierwszy pierwiosnek rozbudza skowronkiem-gaj rozkwita twojej wiośnie
w śpiewie w rytmie dźwięcznej nuty biegnie,z tejże ekstazy w boską melodie.

Z batuty natury w harmonii wiatr,z echem w głosy niebu wołanie lasu niesie
kołysze w tańcu zapomnienia,w czasie z liście ścieli ciałom rozkoszy snu w łoże
w objęciach twoich usypia-małe to ustom miłości ssące,a piersi dziecię,tak kochane
obudź mnie świtaniem Ty!Moja miłości jedyna dziewczyno!W"ros coelestis"w te i słońce.


{Wiersz konkursowy}-Z objęć miłości kochania.

[Lilianna Szymochnik]

Nie będę się tłumaczył szanowny kolego,
każdy mi to,może zarzucić prawda.
Ale ja do tego ręki,nie przykładam
widocznie lubią,mnie czytać to tyle.