Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

malkontentka ;)

IN
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Ewa_Kos

Ewa_Kos

Opublikowano
Opublikowano

przyjęłam jako lekki i przyjemny "zapowiednik" wiosny;
i tak będziemy te pierwsze lewe nogi wystawiać, bo będzie
zależało znowu od tego z której strony murarze postawili ścianę i
też będą trzynaste piątki... a więc głowa do góry i aby do maja:)))
Pozdrawiam serdecznie.:)))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
IN

IN

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pojedynek na żądełka? ;)
czemu nie... mogę spróbować tak dla sportu...
chociaż muszę się przyznać, że jak czuję do kogoś sympatię
to mam raczej słabą siłę rażenia... a Pana Orga lubię ;)

kiwam palemką :)))
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
IN

IN

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To jest super super.
A reszta tylko super.
A na poważnie to bardzo ciekawy utwór.
Podoba się mi.
Pozdrawiam
no i fajnie, że super i fajnie, że stworek się podoba...;)))

Tobie też Piotrusiu Panie kiwam palemką :)))
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
IN

IN

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


n i c czasem znaczy bardzo wiele ;)
9 syl. (5+4 - znaczy rytm jest), rymiki jako-tako brzmią(-współ).
Tylko mnie martwi pointa: czy to do "życia" pretensja?
:)
pzdr. b
oj, Wielki BZz...
moją irytację przerobiłeś na "daremne żale próżny trud" ;)
p r o t e s t u j ę
zdecydowanie
z pełnym szacunkiem dla Waćpana, ars poetica, rymów, rytmów, etc; a jednak...
w mojej wersji blondynka daje do zrozumienia, że jest już poniekąd wkurzona...
a u blondynki od wkurzenia do działania to ino mrugnięcie rzęs, w każdym razie długo zastanawiać się nie będzie
a jak stworka ulepszę, to blondynce cały impet odbiorę... usiądzie i będzie się mazgaić... no i po co? może lepiej niech zostanie jak jest? stworek przecież się o Nobla nie ubiega...;)
:)))
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy

  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ewelina
      Mój

      Przez Ewelina · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz interesujący dialog powstał:) Dziękuję. Pozdrawiam:)
    • Dekaos Dondi
      Trio Drabble

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      Teksty powtórkowe, nieco zmienione        ––/?—   Po przebudzeniu stwierdził, że jest w środku okrągłego pomieszczenia, wyciosanego w litej skale. Było w miarę jasno, chociaż nigdzie nie dostrzegł źródła światła. Zaczął chodzić w kółko i doszedł do wniosku, że to żart lub dalszy ciąg snu. Niestety. Setki razy zasypiał, ulegał przebudzeniu, chodził i znowu zasypiał.   Stracił rachubę czasu. Nie odczuwał pragnienia, głodu, zmęczenia i braku powietrza. To czego doświadczał, powinno go skłonić do zweryfikowania rzeczywistości, dobrze mu znanej.   Aż kiedyś ujrzał obraz na szarej powierzchni. Postać zginała palce, wstecznie odliczając. Nawet wtedy nie pomyślał o najbardziej oczywistym rozwiązaniu, pasującym do sytuacji. Żeby po prostu przejść przez ścianę.   ––/?—   Góra jest wysoka a on malutkim człowiekiem, który pragnie zdobyć szczyt. Idzie niespieszno, lecz coraz większe zmęczenie odczuwa. Ma wrażenie, że coś z tyłu zaczyna po nim włazić.   W połowie drogi przystaje. Wie, że przegrał. Czuje lekki ciężar na głowie. Wyciąga lusterko. Spogląda.   –– A tyś kto? –– Krasnoludek. –– Co tam robisz? –– Zdobyłem wymarzony szczyt. Im byłeś wyżej, tym odczuwałem mniej zmęczenia. –– Tylko że ja nie zdobyłem. –– Zdobyłeś o wiele ważniejszy wierzchołek. Mi pomogłeś. –– Nie wiedziałem, że pomogłem. –– Przecież nie czochrałeś plecami ściany, chociaż łazić mogło cokolwiek. –– To była bardziej głupota niż dobroć. –– Hmm... cóż… chyba. Tak czy siak... obydwoje jesteśmy wygranymi.   ––/?—    Zuzia miała śliczny sen. Stała z ojcem na mostku. Rzucali kwiaty do rzeki. Płynęły w odwrotnym kierunku.   –– Tato. Dlaczego moja lalka coraz bardziej śmierdzi? Nigdy taka nie była. Czemu ona mi to robi?   Ojciec nie bardzo w to wierzy. Po chwili jednak przychodzi. Poznaje tajemnicę. Fetor jest trudny do wytrzymania.   ~ –– Tak proszę pana. Cholerny zwyrodnialec. –– Córka mówiła, że miała piękny sen. A może ten sen... miał być kiedyś… nie jej.   ~ Nie może patrzeć jak leżą samotne w kubłach. Skleja części. Otacza delikatnym tworzywem. Formuje. Tuli w mieszkaniu do wyschnięcia. Niech chociaż jako lalki, zaznają miłości. Wybiera dziewczynki matki, bardzo starannie.
    • Father Punguenty
      Albatros

      Przez Father Punguenty · Opublikowano

      @poezja.tanczy ja też

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Jacek_Suchowicz
      Mój

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      jakieś to słodkie interesy i drobne małe geszefty oddam bezwstydne uśmiechy za dotyk z gorącym efektem   ja nawet nie śmiem zapytać ciekawość płonie na twarzy co i czym mam dotykać a po tym - mi tylko marzyć?   :)  
    • Olgierd Jaksztas
      Pośród pól

      Przez Olgierd Jaksztas · Opublikowano

      @agfka Dopiero kiedy nagrałem Twój text zrozumiałem o co w nim chodzi, jest niesamowity. Nagram po swojemu, czyli będzie kocio, ale trafianie w nuty jest dla mnie niemożliwe, słowa same zmuszają do takiego a nie innego tonu. Tylko muszę nauczyć się textu. Z góry przepraszam za żałosny efekt końcowy ;)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...