Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

*
Jeżeli naciskasz palcem na kamień,
to kamień naciska równie mocno na palec...

Isaac Newton w odniesieniu do III zasady dynamiki

Nie naciskaj na mnie. Nie dziś.
Każdy świt dewaluuje schemat,
podczas gdy nasza zaciekłość równomiernie odbija wektory.
Jak Bóg Kubie?
W dawnych chwilach liczyliśmy na zmiłowanie,
nie wierząc ludowym interpretacjom.

Naciśnij tłoczek. Naciśnij, tak, naciśnij mocno.
Zgiń w świecie użytecznych długopisów, niechętnych
eufemizmów i kolorowych chwil.
Nie pozwól odnaleźć punktu przyłożenia wyrzutom
zaniku sumienia, myślom na tematy, które staną się

ważne?

Opublikowano

fajnie że ten cytat wygrzebałeś bo można sobie porównać dwie wersje obie mówią o tym samych a jak inaczej brzmią:

wersja z wiersza
"Jeżeli naciskasz palcem na kamień
to kamień naciska równie mocno na palec.."
wersja sucha:
"Jeżeli ciało A działa na ciało B siłą Fab, to ciało B działa na ciało A siłą Fba,
o takim samym kierunku i wartości jak Fab, ale przeciwnym zwrocie"


"Naciśnij tłoczek. Naciśnij, tak, naciśnij mocno.
Zgiń w świecie użytecznych długopisów, niechętnych
eufemizmów i kolorowych chwil."----> to jest fajne dynamiczne bardzo

Panie Gasparze
dla mnie świetne
może jeszcze wrócę

Opublikowano

podoba mi się;
swoją drogą ciekawe wykorzystanie prawa dynamiki (akcja-reakcja), muszę przyznać, że z takim potraktowaniem poczciwego Newtona się jeszcze nie spotkałam [ciekawe co by na to powiedział mój profesor :)]


pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

trochę to takie ciężkie momentami, ale podoba mnie się nawet, choć druga część nieco mniej, taki specyficzny ten wiersz i może nieco hermetyczny, ale co ja się tam będę czepiała :)

pozdrawiam serdecznie :-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...