Żeby żyć

[M. Ż]

Pozwól mi
Pozwól odejść z mgiełką radości
Pozwól oddychać powietrzem miłości
Ale nie czuj mnie

Pozwól mi
Pozwól wierzyć że piękne jest życie
Pozwól śmiać się ze szczęścia o świcie
Ale nie czuj mnie

Pozwól mi
Pozwól czuć smak ust, smak namiętności
Pozwól topić się w morzu bez złości
Ale nie czuj mnie

Pozwól odejść i odejdź w pokorze

Moje serce cię kochać nie może

I choć szczęście mi dajesz bez skazy

Nie wytrzymam obu serc obrazy

[zak stanisława]

pozwalam a co mi tam....

[zak stanisława]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

nie ma co bić, wuszka rację MA!

[Fanaberka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Hmmm, no cóż, po pierwsze: wolność :-)
"Ale nie czuj mnie" - pozwala się domyślać płci i wieku Autorki :-)
Szukam jakiegoś fragmentu bardziej poetyckiego, ale cóż.
Pokora, skaza - w takim zestawieniu są do natychmiastowego wyrzucenia z wiersza.
Tak to bywa z początkami.
Nie zrażaj się tym komentarzem, chcesz pisać - szykuj skórę na baty :-)
Pozdrawiam.

[Antoni Slawbicki]

też daję pozwolenie