Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Lek na raka


Rekomendowane odpowiedzi

Gdy wszyscy odchodzą,
zewsząd mną gardzą
kłębi się myśl, że jestem sama,
pomocną dłoń wyciąga mama

Gdy świat dziwaczeje
i ze mnie się śmieje
jak pancerna brama
obstaje za mną mama

Gdy każdy ma mnie gdzieś
i nawet w obojętny jest pies
czuję się niekochana
o uczuciu przekonauje mnie mama

Gdy świat się skończy
i żywot zakończy
w niebiańskiej bramie
będę przy mamie

I choćby z godziną
nie było nieba
będąc z rodziną
nic mi więcej nie potrzeba.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...