W młodości czy starości

[Jan Gruchlik]

W młodości czy starości
W szczęściu czy smutku
W krzyku bądź skrytości
I Jawnie i przy woalunku

My współcześni, wciąż pytani
Błądzimy wiecznie po świecie
W nowe afekty zaplątani
Przy zimie bądź przy lecie

Rozpaleni a nieogrzani
Wciąż głodni, choć syci
Słuchani a niesłyszani
Zmęczeni a niewyżyci

Biedni, choć jakże bogaci
Dalecy mimo, że bliscy
Nadzy a dobrze ubrani
Żaden, jeden, wszyscy?

Winą brudni, choć umyci
Myślą głupi, mimo tytułu
Otwarci a jednak skryci
Wciąż sami w ciżbie tłumu

Tak Żyjemy i pragniemy,
Słuchamy lub krzyczymy,
Pełni pustki idei łakniemy,
Za niebem na ziemi śnimy

Ciała ideał w myśli snujemy
I niby mistykę, byle nowszą
A w duchu pustkę czujemy
Więc zapełniamy ją prostszą

Koncepcją na nasze życie
Gdzie kanwą niby nauka
Gdzie Bóg umarł skrycie
A bliźni to obca sztuka

Spośród mnogiej populacji
Sztuk innych sobie wrogich
A Wiara bzdurą dawnych nacji
I opium dla ciemnot mnogich

Mimo złych pomnień schedy
W gęstym gąszczu afektacji
Bądź samotni ducha czy biedy
W potoku złych informacji

Dziś krzyknę: Nie wszyscy tacy
Jesteśmy inni, My nie ostatni
Nie wszyscy duchem żebracy
I odrzucamy blichtr dostatni

Bo wiemy, że prawda żyje
Nie tylko w sercach naszych
Lecz w Bogu, bo tam się kryje
I mówić na powrót o naszych

Wartościach nie przestaniemy,
Bo pamiętamy My prawdę jedną:
Jeno, gdy Duchem i ciałem żyjemy
Tędy osiągamy pokój i radość wielką

Żyj prawo nim młodość uciecze
I mimo ciągłego w życiu finiszu
Pomnij raz te słowa człowiecze
W chwili refleksji w serca zaciszu

[Joanna_Soroka]

Rany Boskie, zeby to chociaż krótsze było!
Po "woalunku" oczy mi stanęły w słup i stoję z rozdziawioną ze zdziwienia gębą.
To nie może być serio. Ktoś siobie żarty stroi.

[Joanna_Soroka]

Łomatko!, teraz Ty Sokratesie żartujesz :) Chyba, że zapomniałeś wziąć tę "współczesną poezją " w cudzysłów.
Przeczytałeś wiecej niż jedną zwotkę, bo ja nie dam rady. A zrymował już autor. Rymy przecudnej urody, aż zęby bolą.
Przepraszam Cię Autorze, ale poczytaj coś. Napisz coś krótszego, mniej patetycznego.
Zacznij od malutkich kroczków zamiast wypisydać androny.
Napracowałeś się, a efekt mizerny.

[M._Krzywak]

albo szlag go w końcu trafi :)

[Joanna_Soroka]

Mącisz w głowie Autorowi Sokratesie :))

Ale nie powiem, fragment:
"Boscy, choć cudów nie umią
(Kształceni rozumieć błędy)"
Nieco mnie rozbawił:))
Może i nasz Autor z czasem się naumi ( naumieje, naumia...um, um ...) :))))

Sory Janku.
Pozdrawiam serdecznie i zacznij od fraszki, albo od haiku :)))

[M._Krzywak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Panie Michale, nadszedł czas zmienić politykę: błagajmy Autorów podobnych wierszy
o więcej i jeszcze więcej, aż napisanie kolejnego zajmie im parę lat,
może (wariant optymistyczny) nawet całe życie?
Pozdrawiam.

W sumie - czemu nie?
Musimy poprosic tylko o zniesienie limitu :)

[M._Krzywak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W sumie - czemu nie?
Musimy poprosic tylko o zniesienie limitu :)

Wyraziłem się nieprecyzyjnie: prośmy o jak najwięcej wersów w wierszach,
aż napisanie kolejnego zajmie autorowi całe życie (wersja pesymistyczna: nasze).
Pozdrawiam :)

A to co innego.
Ja już pracuje, daje to arcydzieło jako wzór:
http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=55510#dol

[Messalin_Nagietka]

Drogi Panie Janie
nam kraje jedno zdanie
a tysiąć zwrotek - po co?
na wietrze załomocą
tych ścinków łapidmuchy
a głowie co? a puchy

z ukłonikiem i pozdrówka MN

[Mały Książę]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Obawiam sie, ze ktos sobie za bardzo do serca wzial - wczesniejsza sugestie - potraktowania tego forum jako warsztatow.

pzdr
MK

[Oxyvia]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mam to samo zdanie. Dokładnie.

[Oxyvia]

Sokratexie, Twój wiersz-komentarz jest świetny! Jak zwykle!

[Oxyvia]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No to przejdziemy do legendy! No to czeka nas wieczna sława! Wieczne życie! To zostaniemy wampirami, które będą nękać we śnie swoich oprawców i zabierać im krew! Jeśli tak, to przed nami piękna perspektywa! ;-D