Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

przez tysiące lat gładzony
leżał raz przydrożny głaz
zakochany w swej sąsiadce
brzozie wyznać miłość czas

wiedział że druga strona
rowu to jakby inny świat
lecz nie takie przeszkody
miłość potrafi ominąć więc

wyruszył w drogę głaz
pchany siłą potężną
by dać dowód miłości
i szedł tak lata i zimy całe

gdy dotarł już do kresu
spojrzał na brzozę czule
okazało się wtedy że
ukochaną już wczoraj
porżnęli na opał

nie zwlekaj
ktoś cię może uprzedzić

Opublikowano

Piotrze - musi byc melodia (rytm). Przeczytaj na głos:

przez tysiące lat gładzony
leżał przydrożny głaz
zakochany w sąsiadce wierzbie
zapragnął wyznać uczucie

a przeczytaj to:

przez tysiące lat gładzony
leżał raz przydrożny głaz
zakochany w swej sąsiadce
wierzbie wyznać miłość czas

(tak na szybko skomponowałem, jednak te wersy tak się nie urywają)

Opublikowano

Judyt
Miło że rozwesela. Zawsze mnie cieszy dobre samopoczucie innych.
Sam się wtedy lepiej czuję.

Ewa Kos
Tak jakoś wyszło na wesoło. Choć w założeniu miało być na poważnie.
Ale staram się unikać patosu, a taka była pierwsza wersja, nawet nie wiersza
co założenia. Być może wpływ miało na to miejsce "narodzin" - filharmonia. ;)

Michale
Dobra jest twoja wersja, rzeczywiście bardziej rytmiczna.
Tylko ja się bałem wchodzić w rymy, a mi w zasadzie rytmika wychodzi
w rymowanych wierszach. No a jak zaczynam rymować to zaraz
"perełki" się mi pojawiają: "moje - twoje - znoje", "miłości - radości" itp ;)))
Ale popróbuję, może coś wyjdzie.

Pozdrawiam Was serdecznie

Opublikowano

ja też pozdrawiam
-wiersz mi się b. podoba
a brzoza -taka smukła, wysoka,delikatna-jakoś mi bardziej poruszała wyobrażnię-ale cóż jeśli często "przy drogach" (skojarzenie z...?) ;)
to wierzba niech już będzie-koniecznie
chociaż płacząca...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
    • @Rafael Marius - @Leszczym - dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...