w ciszy ...

[Kornelia Zawrzykraj]

małym ziarnem, co
u stóp złożone
drobny kiełek podążył
w ciepłą gleby stronę

spulchnioną ziemią
dłoni cichych, bosych
w kapilarze ostoi
i pęka po trosze

wstając pędem znad
słownych azotów
pnie się do źródła
– energii podmiotów

krzewiąc dzięki bronie
mocnego ramienia
spod tęsknot Tych oczu
wyrósł dla spełnienia

teraz suchym badylem
bez kropli miękiszu
gdyś zapomniał podlać
tkwię w samotni ciszy

[Michał Kowalski]

Bardzo lubię taka poezję, bardzo lubię taką formę, bardzo mi się podoba:)
pozdrawiam

[Marek Paprocki]

Wiersz ciekawy.Nawiązując do cyt."gdyś zapomniał podlać..."myślę, że nie braknie chętnych do podlewania.Widziałem na zdjęciu nie najgorsza z ciebie roślinka.

[Kornelia Zawrzykraj]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

bardzo miło :)

[Kornelia Zawrzykraj]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

:) ale nie każdy jest ogrodnikiem
pozdrawiam machając ... listkami;)

[Gruba Wiedźma]

zbytnio to biologiczne, terminy przerastają treść