Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Druga sala.Konferensjonał.


Rekomendowane odpowiedzi

Dawno temu zgubiłem
wąską ścieżkę prawdy,
kiedy dzieckiem będąc
kłamałem mamie mówiąc;
Żobaczysz, dorosznę i wtedy
Będziesz miała tak dobrze
tak dobrze
Nie będziesz jusz szmutna.

Odtąd idę przez życie
z grymasem lęku
o każdy krok.
Innych spraw nie żałuję,
będę dziękował po stokroć,
tylko zostawcie mi dobroć.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...