Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pani lasu


Rekomendowane odpowiedzi

dzięcioł wystukał siódmy raz
wezwanie na poranny spacer
witraże drzew przepuściły
blade plamy świtu zatrzymując
w pół kroku snujące się po mchu
tęsknoty do innych miejsc
wrócą dopiero wieczorem

młody liść w przelocie złożył
wilgotny pocałunek na czole
zarumienił od pierwszych
promieni wiosennego słońca
albo zawstydzony miłością
zakręcił wokół ze śmiechem
wiatru i zniknął

ledwo się urodzą już licho
gna je w świat

dla Stanisławy

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Spiro, za-niemówilam, jakże starannie dobrałeś słowa,każde ma swoje znaczenie, które odczytałam
jestem tak wzruszona że ręce mi błądzą po klawiaturze jakbym grała poloneza....

a puenta jest CUDOWNA.... tak to bywa z maleństwami, dzisiaj małe a jutro liczą... na mamę:):):
ściskam mocno, czółko!
wiersz drukuję.....pozwolisz? prawda

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zastanawia mnie wersyfikacja - momentami to wygląda na sztukę dla sztuki ;)
Może w takich wersach?

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


pierwsza zwrotka o niebo lepsza od drugiej (za wiele tu znanej czułostkowości na elementach wiosenki ;)
Ładna pointa - warto resztę podciągnąć do tego.
b
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...