rozsypały się puzzle

[Antoni Slawbicki]

umykają wiosenne kwiaty
miesiąc staje się krótki jak dzień
na spacer pójdziemy bliżej lata
do kina jesienią

po zimie przy pierwszych roztopach
spojrzymy sobie w oczy
ukradnę kolejny pocałunek
nie jesteś już tak zasadnicza

a gdy wyprawimy się gdzieś daleko
opowiem ci bajkę
nie potrafię kłamać przed tobą
nie muszę

kiedy byłem mały
myślałem że gwiazdy mieszkają wysoko
tuż nad drzewami
i że kiedyś urosnę

[Messalin_Nagietka]

Antoni - wzrost to jedna z podstawowych funkcji organizmu
i rozmnażanie i oddychanie i ... ech
z ukłonikiem i pozdrówką MN

[Waldemar Talar]

Miło przeczytać tak zwiewny i ciepły wiersz gdy za oknem ponuro.
pozdrawiam plusem Waldemar

[Oxyvia]

Bardzo mi się podoba. Bezpretensjonalne, ciepłe, sympatyczne, pełne takiej bliskości dwojga ludzi bez sztucznych, "hollywoodzkich" uniesień, achów i ochów.
Szczególnie podoba mi się ostatnia strofa. Jest przepiękna. Każdemu kiedyś się wydawało, że przestanie być dzieckiem i dosięgnie gwiazd.
Biorę do Ulu.
Pozdrawiam.